فیلم های فجر ۳۶ در نگاه منتقدان
وقتی سوژه از فیلم جلو می زند، اتاق تاریك در ۱۰ دقیقه تمام شد
سام فیلم: محمدرضا لطفی منتقد و كارگردان سینما معتقد می باشد كه فیلم سینمایی اتاق تاریك دارای سوژه ای درخشان است اما فیلم در همان ۱۰ دقیقه ابتدایی خود، تمام می گردد.
به گزارش سام فیلم به نقل از مهر، محمدرضا لطفی منتقد و كارگردان سینما طی یادداشتی به نقد و بررسی فیلم سینمایی «اتاق تاریك» به كارگردانی روح الله حجازی پرداخت.در این یادداشت چنین آمده است: «اتاق تاریك» آخرین ساخته روح الله حجازی از آن دست فیلم هایی است كه از یك سوژه عالی و درجه یك بهره مند است و دست بر روی موضوعی به شدت مهم در جامعه امروز می گذارد.فیلم بر خلاف خیلی از آثار حاضر در جشنواره در همان سكانس ابتدایی و پیش از تیتراژ آغاز به استارت خوردن و زدن چك می كند... فیلم تا ۱۰ دقیقه اول نوید یك اثر درخشان و نفس گیر را می دهد... كودكی كه ظاهرا مورد تعرض جنسی قرار گرفته است، زن و شوهری كه مرد از زن كوچكتر است و در زندگی به روزمرگی و سردی افتاده اند...خانواده ای كه خودشان بحران های روحی عمیقی دارند و چند زیرمتن دیگر كه تازه همگی آنها در همان دقیقه به مخاطب عرضه می گردد. اما...اما افسوس كه فیلم در همان دقیقه ۱۰ می ماند و دیگر جلو نمی رود. اغراق نیست اگر بگویم فیلم در همان دقیقه ۱۰ نه تنها برای تماشاگر، كه ظاهرا برای فیلمساز هم تمام می گردد و بقیه همه تبدیل می گردد خرده داستان هایی كه از قضا هیچ كمكی هم به پیشبرد داستان نمی كند و همه چیز رها می گردد.این وضعیت تا دقیقه ۵۰ همچنان باقی می ماند و فیلمی كه با یك تاش خیلی خوب از شخصیت ها چك داستانی را از پرده به سمت تماشاگر پرتاب كرده است به علت همان توقف، در انتها نیمه اول فیلم تبدیل می گردد به فیلمی كه نه شخصیت ها در آن عمیق تر شده اند و نه جهان فیلم برای مخاطب بازگشایی شده است... این زن و مرد چه آدم هایی هستند؟ برای چه چیزی مشكل دارند؟ دلیل اختلاف سنی برای چیست؟ چرا همه دعوا می كنند بی دلیل؟... اصلا چرا همه چیز در حد یك تاش باقی مانده است؟و این جهان ناقص در دقیقه ۵۰ یك دنده عوض می كند و ما در هم در جریان احتمال تعرض به پسرشان قرار می گیریم... این كنش و تغییر موقعیت حداقل برای چند دقیقه به تماشاگر این نوید را می دهد كه لابد دیگر مقرر است قطار قصه فیلم به راه بی افتد اما باز هم اتفاقی رخ نمی دهد و همه چیز كند و بی كنش پیش می رود و ما با جهانی شبه روشنفكر مواجه می باشیم كه یكی مترجم فرانسه است و یكی پیانو می زند و دیگری هم پسری است كه زنی بزرگتر از خود دارد و بقیه هم هستند كه باشند.... این فضا به قدری معلق مانده كه حتی تولید سوءظن به دختر همسایه و تعلیقی كه مقرر است فیلم در مخاطب تولید كند هم دیگر تبدیل به نوشدارو بعد از مرگ سهراب می گردد و اثر خویش را نمی گذارد و در آخر هم كه یك آخر خوش روشنفكری شكل می گیرد كه از مبحث اخطار تعرض به كودكان به پیام قضاوت نكردن آدم ها از روی ظاهر می رسیم و تازه همین هم به این شكل است كه در ۱۰ دقیقه پایانی دوباره موتور قصه راه می افتد و تعلیق و نتیجه گیری و آخر و تنبیه و همه این چیزها بصورت فشرده اعمال می گردد.«اتاق تاریك» مقرر است یك فیلم اجتماعی باشد، حرف های بسیار خوبی هم در كیسه خود دارد و بسیار هم می توانست موفق عمل كند و تبدیل به اثری درخشان و ماندگار شود... اما فیلم در عمل سقوط می كند و تبدیل به مصلح اجتماعی می گردد... مشكلی كه خیلی از فیلم های اجتماعی ما به آن دچار هستند و نباید فراموش كرد كه فیلم اجتماعی با مصلح اجتماعی بودن متفاوت می باشد و فرق می كند.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب