آقای پولاد كیمیایی همه در اتاق شیشه ای هستیم لطفا سنگ نیندازید!
به گزارش سام فیلم حسین هاشم پور
یك: پولاد كیمیایی كه به حق از جا به جایی ناعادلانه زمان نمایش فیلمش، معكوس، در سینمای اصحاب رسانه عصبانی بود در گفتاری تعجب آور خطاب به فیلمی كه زمان اكران فیلمش را بر هم زد اظهار داشت: " ما می دانیم پول های ساخت این فیلم ها از كجا می آید."
و البته به همین افترا بسنده كرد و هیچ نگفت پول ساخت این فیلم ها از كجا می آید و او چگونه از این مورد اطلاع دارد؟
«جالب اینكه پولاد كیمیایی چند دقیقه قبلتر یا بعدتر در مواجه با این شائبه كه "معكوس" را با پول مشكوك ساخته است، پاسخ داده: " ما این فیلم را با پول تمیز ساختیم و پول سالمی برای فیلم آورده شده است و آقای محمد خوشنام، سرمایهگذار فیلم، تاجر و با چین در ارتباط اند."
او روز بعدتر در مصاحبه ای گفته است: " من با تمام سختی ها می روم یك فردی را می آورم كه در این سینما سرمایه گذاری می نماید، ولی طوری عنوان می شود كه حتی سرمایه گذار فراری شود…"
میانه همین هیاهو سازندگان فیلم" غلامرضا تختی" كه بابت اختلال در نمایش فیلم معكوس از كیمیایی جوان عذرخواهی كرده بودند، بیانیه دادند: " دهان هایی را همچنان گشوده به تكرار تهمت های نخ نما و نامربوط می یابیم. صراحتاً اعلام می نماییم بودجه پروژة تختی هشت و نیم میلیارد تومان بوده كه شصت درصد آنرا سعید ملكان و چهل درصد را بنیاد سینمایی فارابی تأمین كردهاند. صراحتاً از هر شخص یا هر رسانه ای كه سندی در خصوص مشاركت نهادها یا افرادی دیگر در تولید این فیلم دارند، می خواهیم اسناد ادعای شأن را بدون پرده پوشی منتشر كنند. در غیر این صورت پیگیری قضائی تهمت ها و ادعاهای بدون مبنا و مدرك را بر خود محفوظ می دانیم. "
دو: احتمالاً حالا جناب پولاد كیمیایی متوجه شدهاند چه كسانی در حال فراری دادن سرمایه گذاران تازه از سینما هستند: " دقیقاً خود ما"
گویا جناب پولاد از بی اخلاقی های جامعه كامش بسیار تلخ است و حتی قصد مهاجرت داشتند، خوشحالم كه یك نفر، یك هنرمند، به سونامی مهاجرت از ایران علاوه نشد اما آنچه سونامی بداخلاقی در داخل كشور را شكل داده كه همه ما از آن به ستوه آمده ایم، دقیقاً شخص شخیص خود ما هستیم.
ما كه بدون سند، بدون مدرك دیگران را متهم می نماییم و فكر می نماییم كار بد فقط بالا رفتن از دیوار مردم است، برای آبروی آدم ها، حریم خصوصی همكارمان، همشهری مان، هم نوع مان، پشیزی ارزش قائل نیستیم و از سر عصبانیت می گوئیم: " ما می دانیم پول های ساخت این فیلم ها از كجا می آید"
غافل از اینكه همین قضاوت هایی از سر كینه ورزی یا خشم و حسادت پشت در خانه ما هم نشسته و آسیاب به نوبت است.
آنها كه به خاك سیاه نشاندن هنر و هنرمند را در سر می پرورانند خوب جایی انگشت گذاشتهاند: " تولید شائبه ورود پول مشكوك به هنر" كه حالا خود هنرمندان این گلوله برفی را می غلتانند و بزرگ و بزرگ ترش می كنند. لطفاً برخی رسانه های اینترنتی و مكتوب را رصد كنید هر روز جشنواره فیلم فجر تیتر یك شأن دامن زدن به این شائبه بود، بدون اینكه كه یك برگ سند رو كنند. نظریه پردازان این شایعه از سقوط اخلاقی جامعهمان سود می برند و به لطف اظهارات گنگ و مبهم از جنس"ما می دانیم پول های ساخت این فیلم ها از كجا می آید" تیتر سازی می كنند، آن سان كه امروز چیزی حدود ده فیلم جشنواره با این افترا روبرو شدهاند.
هدف روشن است فراری دادن سرمایه از هنر، در روزهایی كه هنر ایران از هر روز دیگری جیبش خالی تر است… به قول آقای محسن تنابنده كه با تعبیر "چاله كردن برای سینما" به این مسئله ورود كرد: " وقتی در خارج از سینما اختلاس های مختلف می شود و ارقام میلیاردی و پول های كثیفی بسیار بیشتر از آنچه در سینما وجود دارد جابجا می شود این مسئله درست نیست كه ما همه فوكوس خویش را روی سینما بگذاریم و بدتر آنكه خودمان در درون سینما برای یكدیگر جفت پا بیندازیم… البته من هم درك می كنم كه پول های ناسالمی بعضاً وارد سینما شده است اما حجم این پول ها به اندازه ای نیست كه به آن پرداخته می شود."
سه: پولاد خان كیمیایی در مصاحبه با خبرآنلاین گفتهاند: "گلی به جمال خارجی." بله همین طور است چون خارجی به جهت قوانین سخت گیرانهای كه درباره تهمت زدن در كشورش دارد، از زبان و قلمش مراقبت می كند مبادا بدون سند كسی را متهم نكند، چون می داند چه عواقب خطرناكی امكان دارد دامانش را بگیرد. رسانه خارجی می داند اگر بنویسد" سریال…. یا پولشویی، حراج… یا پولشویی" تیراژ بالایی بیننده دریافت می كند اما خیلی زود باید آنرا در محكمه به اثبات برساند.
چهار: پولاد كیمیایی گلایه دیگری هم دارد: " فقط منم كه دارم از رانت بابام استفاده می كنم؟ تمام این مشكل این است كه من بعنوان فرزند یك سینماگر، نجار نشدم آمدم سینما گر شدم؟ چرا چون پسر مسعود كیمیایی بودم و آمدم به سینما؟ بعد الان فقط منم؟ یعنی الان ساعد سهیلی نیست؟ سینا سهیلی نیست؟ ماهور الوند نیست؟ لیلا حاتمی نیست كه دارند وارد سینما می شوند و شدند؟ فقط منم؟ "
بله حق با ایشان است و لیست آنها كه به واسطه نسبت فامیلی به سینما آمدهاند بسیار بلند بالاست، از نظر نگارنده چنین ورودی اشكالی هم ندارد، ادامه دادن شغل بزرگان خانواده در همه جای دنیا امری غیرطبیعی نیست. اگر خوب باشی می مانی اما اگر خوب نباشی كنار گذاشته می شوید.
اشكال آنجاست كه برای خودت به واسطه آن نسبت فامیلی حق قائل باشی و بگویی: " ببینید چه رفتاری با قدیمی های این سینما می كنند. بعد یك سری آدم را دارند در مقابل آن قدیمی ها بولد می كنند كه یعنی واقعاً هیچ نقدی به فیلم های شان نیست؟ آنها همه فیلم های خیلی خوبی می سازند و ما فیلم بد می سازیم؟ "
حق بدیهی منتقد، روزنامه نگار و یا هر بیینده اثر هنری این است كه بگوید این خوب است، آن بد است، این حق عمومی را كه نمی گردد از مردم گرفت. تعارف كه نداریم چند سالی ست حال آثار هنری قدیمی ها، من می گویم آفرینش های هنری بزرگان مان در سینما خوب نیست، همان گونه كه طیف گسترده ای از جامعه همین را می گویند؛ پرواضح است در این دهه اصغر فرهادی، محمدحسین مهدویان جوان و سعید روستایی جوان تر و حتی چند نام دیگر، از بزرگان سینمای مان فیلم های ارزشمندتری ساخته اند. چه بسا ارزیابی خود بزرگان هم همین باشد. چون شما پسر و دختر فلان بزرگی كه نباید تاییدیه افكارعمومی را در جیب بغل تان داشته باشید.
پنج: انتشار این یادداشت را به بعد از جشنواره فیلم فجر موكول كردم تا مبادا برای بازیگر و فیلمساز محترم شائبه تازهای تولید نشود؛ ایشان در مصاحبه مزیور وعده داده اند: " مطمئن باشید روزی اسم پولاد كیمیایی در صدر اخبار جهانی سینما خواهد آمد."
این آرزوی هر ایرانی برای ایشان و همه سینماگران و هنرمندان ایرانی ست.»
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب