در نشست خبری عنوان شد؛
فیلم هایی كه داوران را شگفت زده كرد، شهرت جهانی سینمای ایران
سام فیلم: نشست خبری داوران سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با ابراز رضایت داوران از فیلم هایی كه در بخش های مختلف دیده اند اجرا شد.
به گزارش سام فیلم به نقل از مهر، نشست خبری داوران سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر امروز پنجشنبه ۵ اردیبهشت ماه در محل پردیس سینمایی چارسو اجرا شد.
امیر اسفندیاری، روسودان گلورژیدزه و خسرو معصومی از بخش «جلوه گاه شرق» و از میان داوران «بین الادیان» اینیس گیل و داگلاس فالسون در این جلسه حضور داشتند.
اسفندیاری درباره بخش «بین الادیان» اظهار داشت: در دیگر جشنواره ها داوران «بین الادیان» جایزه كلیسای كاتولیك را به فیلم ها می دهند ولی ما تقاضا كردیم این جایزه در ایران جایزه بین الادیان باشد و داوران این بخش را سازمان سیگنس به جشنواره معرفی كردند.
جشنواره «فجر» فراتر از توقع ام بود
فالسون داور بخش «بین الادیان» باز بیان كرد: حضور در این جشنواره تجربه ای اعجاب انگیز بود برای اینكه من با فستیوالی بسیار عالی رو به رو شدم.
وی با اشاره به اینكه قبل از حضور در این جشنواره، پیش بینی خاصی از آن و نوع برگزاری آن نداشتم، اشاره كرد: امروز می توانم بگویم كه این جشنواره فراتر از توقع من عمل كرد.
وی همین طور توضیح داد: سینمای ایران سینمایی اعجاب انگیز است و امیدوار هستم فیلم های بیشتری از این كشور در دنیا نمایش داده شود، من نماینده كشور ایرلند هستم و ۱۵ سال است در سیگنس فعالیت می كنم. سیگنس اعضای خودرا بعنوان داور به جشنواره ها معرفی می كند و اگر مسئولیتشان ارتباط با مسیحیان پروتستان باشد، با نام اینترفیس شناخته می شود.
اینیس گیل دیگر داور بخش «بین الادیان» باز بیان كرد: من نماینده سیگنس پرتغال هستم و گفتگو درباره مسائلی كه همه با آن درگیر هستیم تجربه فوق العاده ای بود. داور بخش بین الادیان بودن تجربه مثبتی بود كه از آن لذت بردیم.
گلورژیدزه باز افزود: در این جشنواره فیلم هایی عالی دیدیم كه شاید تنها می توان در جشنواره جهانی فیلم فجر این آثار را دید.
فالسون در پاسخ به این پرسش كه در ارزیابی فیلم های بخش «بین الادیان» چه ملاك هایی را مدنظر داشته است؟ اظهار داشت: انتخاب ابتدایی فیلم ها در این بخش بسیار مناسب بود و با فیلم هایی رو به رو شدیم كه از منظر «بین الادیان» به آنها علاقه زیادی داشتم. در این بخش دوست ندارم فیلم هایی كه صرفاً با مفهوم خالص دین درگیر هستند ببینم بلكه دوست دارم آثار ضمن نگاه دینی، روابط، دوستان، خانواده و مشكلات را تصویر كنند.
خسرو معصومی باز با اشاره به اینكه «اولین دوره ای است كه در جشنواره جهانی فیلم فجر بعنوان داور این بخش شركت می كنم» اظهار داشت: جای تعجب است كه امسال در جشنواره فیلم كن هیچ فیلم ایرانی بعنوان نماینده نداشتید.
امیر اسفندیاری در پاسخ به پرسشی درباره تعداد فیلم های دیده شده در این بخش بیان كرد: ۱۵ فیلم در این بخش شركت داشت كه ۳ فیلم از ایران و ۱۲ فیلم از كشورهای دیگر بودند اما در كلِ جشنواره، ۶۴ كشور شركت كردند.
ملاك مان در داروی «فیلم خوب» بود
میتوسكا بعنوان یكی از اعضای هیأت داوران بخش «سینمای سعادت» اظهار داشت: علاوه بر ۱۵ فیلم بخش مسابقه بین الملل، ۱۵ فیلم كوتاه دیدم و تعدادی فیلم خارج از این بخش را باز در ایام برگزاری جشنواره تماشا كردم. در اروپا این شانس را نداریم كه فیلم هایی از كشورهای مختلف ببینیم. انتخاب هوشمندانه فیلم ها و داوری ها در این جشنواره لذت بخش بود.
فان دائم باز درباره نحوه تعامل با سایر داوران عنوان كرد: در این بخش ۷ داور با ۴ زبان مختلف كه با سه مترجم همكاری می كردند حضور داشتند كه كار سختی بود ولی از نتیجه كار راضی هستیم و تلفاتی هم نداشتیم.
آبیار: تنوع بالای ژانرها در تركیب فیلم های جشنواره انتخاب را برای داوران سخت كرد. در این شرایط اولویت موضوعی برای دنیای كنونی را مدنظر قرار دادیم نرگس آبیار باز در این باره توضیح داد: در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر فیلم ها ویترین متنوعی از موضوعات مختلف نظیر محیط زیست، وحدت بین ادیان، تم نوستالژی، كودكانه، داستان هایی درباره جنگ جهانی دوم را به تصویر كشیدند كه مجموعه این ژانرها انتخاب را برای داوران سخت كرد. در این شرایط اولویت موضوعی برای دنیای كنونی را مدنظر قرار دادیم.
وی افزود: در مجموع فیلم های خوبی در جشنواره حضور داشت و من به شخصه فیلم های كوتاه را بیشتر دوست داشت.
نوید محمدزاده از دیگر داوران این جشنواره اظهار داشت: می خواهم در ابتدا از آقای میركریمی تشكر كنم كه این فرصت را برای من ایجاد كرد كه در كنار این تركیب داوری حضور داشته باشم و از آنها در این چند روز بیاموزم. مانند تفكیك بین فیلم خوب و بد درباره بازیگری هم بازی خوب و بد داریم و بین بازی ها بحث می نماییم. هر كس جایزه را ببرد نوش جانش و هر كس نبرد، ان شالله در دوره بعدی آنرا دریافت می كند.
آبیار در جواب این سوال كه آیا كشور سازنده فیلم در داوری اش تأثیر داشته است بیان كرد: ملاك اصلی ما فیلم خوب بود، اما یادم است فیلم اولی كه در كشوری آسیایی ساخته شده بود برای من از فیلمی كه در كشوری اروپایی ساخته شده بود اولویت داشت و نگاه مثبت تری به آن داشتم برای اینكه یك فیلم اولی تا این حد توانسته بود كارش را درست انجام بدهد.
ایران سینمای محشری دارد
لابینا میتوسكا دیگر داور مسابقه بین الملل باز عنوان كرد: قبل از آمدن به ایران می خواستم با خانواده ام به اینجا سفر كنم و همه می گفتند واقعاً چنین تصمیمی داری؟ اما حالا باید بگویم ایران سینمای محشری دارد و كشوری بی نظیر است. دختر ۶ ساله من روز گذشته به من گفت اگر امكان دارد در ایران بمانیم.
وی اضافه كرد: ایران مردم، سنت، سینما و تاریخ بی نظیری دارد و تنها كاری كه می توانم بكنم این است كه سر تعظیم فرودآورم و تشكر كنم.
فلایشمان دیگر داور بخش «سینمای سعادت» اظهار داشت: تحت تأثیر شور و اشتیاق مخاطبان سینما در ایران هستم. مخاطبان سینما در ایران آنقدر پخته، هوشمند و آگاه هستند كه هر فیلمی را از هر جای جهان ببینند و درك كنند.
فان دائم: اگر فیلم های ایرانی به روش غربی زیرنویس شوند تا ۳۰ درصد موفقیت بیشتری كسب خواهند كرد. زیرنویس آثار ایرانی بسیار «پرواژه» هستند و بسیار سریع می گذرند. حتی برای یك انگلیسی زبان باز دنبال كردن این زیرنویس ها دشوار است. وانگ ژیائوشوای دیگر داور بخش مسابقه بین الملل باز در ادامه این نشست بیان كرد: همیشه دوست دارم فیلم های تكنیكی ببینم و در این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر شاهد نمایش چنین فیلم هایی بودم. قبل از این همیشه فیلم های ایرانی را در سایر جشنواره می دیدم و این نخستین بار بود كه فیلم های ایرانی را در ایران و همراه با مخاطبان این كشور دیدم و دقت كردم كه حاضران در سالن گام به گام در سالن با فیلم ارتباط برقرار می كنند.
فان دائم داور مسابقه بین الملل درباره خاصیت فیلم های ایرانی و قابلیت های آن برای عرضه بین المللی عنوان كرد: داستانی كه جهانی باشد همیشه مخاطب خواهد داشت و فیلم های ایرانی خاصیت های جهانی دارند. اگر این فیلم ها یك مشكل خودرا حل كنند از نظر موفقیت های بین المللی پیشرفت بیشتری خواهند داشت و آن نحوه ترجمه و زیرنویس است كه با غرب متفاوت است. اگر فیلم های ایرانی به روش غربی زیرنویس شوند تا ۳۰ درصد موفقیت بیشتری كسب خواهند كرد. زیرنویس آثار ایرانی بسیار «پرواژه» هستند و بسیار سریع می گذرند. حتی برای یك انگلیسی زبان باز دنبال كردن این زیرنویس ها دشوار است.
وی افزود: صنعت سینمای ایران باید متخصصانی در این عرصه را به خدمت بگیرد تا افراد بیشتری از آن بهره ببرند.
اسفندیاری با توضیحی در این باره اظهار داشت: البته قسمتی از این مشكل ناشی از زیاد بودن دیالوگ ها در بعضی از فیلم ها است.
بهترین فیلم جشنواره «دونده» بود
مظفر اوزدمیر دیگر داور بخش مسابقه بین الملل باز با اشاره به بهترین فیلمی كه در جشنواره دیده است، اظهار نمود: بهترین فیلمی كه در جشنواره جهانی فیلم فجر دیدم، «دونده» بود كه من را به خود جذب كرد. دنیا گویی در این فیلم میان یك آتش سوزی است و امیروی دونده به سمت خنكایی می رود. ضربه ای را كه او به یخ ها می زد بسیار دوست داشتم و فیلمبرداری آن صحنه شبیه یك سحر و جادو بود.
میتوسكا داور مسابقه بین الملل باز درباره جایگاه و نقش زنان در سینما عنوان كرد: واقعیت این است كه در صنعت فیلمسازی تعداد زنان كمتر از مردان است. من تفكیكی بین اینكه كارگردان یك فیلم خوب زن است یا مرد ندارم.
وی با اشاره به اینكه در كمپانی فیلمسازی خود بیشتر فیلم هایی كه می سازد درباره زنان است، بیان كرد: جامعه زنان داستان های خوبی دارد كه باید از هر راهی تعریف شوند. در ایران فیلم های خوبی از فیلمسازان زن دیدیم كه به این اندیشیدیم شاید بهتر باشد جایزه ای به این فیلمسازان اعطا نماییم و متوجه شدیم سینمای ایران نه تنها فیلمسازان زن زیادی دارد بلكه آنها فیلمسازان خوب و قدرتمندی هستند.
اعجاز گل داور بخش «نت پك» باز بیان كرد: تجربه آشنایی من با سینمای ایران به ۳۰ سال قبل برمی گردد. فكر می كردم آن زمان مقرر است فیلمی پروپاگاندا ببینم اما فیلم های آن سال ها نظیر «خانه دوست كجاست» این مضمون را نداشت. همین طور فیلم های باران، رنگ خدا و بچه های آسمان ساخته مجید مجیدی را بعدها از سینمای ایران دیدم. در ادامه سینمای ایران با فیلم هایی نظیر «جدایی نادر از سیمین» موفق تر شد. این سینما هم اكنون در سطح بین المللی ایستاده است و از نظر بازیگری، خاصیت های فنی، كارگردانی در شرایط خوبی قرار دارد.
غلامرضا موسوی داور ایرانی بخش «نت پك» باز عنوان كرد: فرصت خوبی برای همراهی با این تیم داوری در «نت پك» فراهم شده بود؛ افرادی حرفه ای كه موجب شدند پس از مدت ها فیلم مستند تماشا كنم و از دیدن آنها لذت ببرم.
لاتیكا پادگائونكار داور بخش «نت پك» باز با اشاره به شكل گیری این بخش اظهار داشت: سال ها پیش تصمیم گرفتیم مجله ای سینمایی ویژه آثار سینمای آسیا راه بیندازیم و پس از ۱۰ سال باز فستیوال فیلمی با محوریت آثار آسیایی را راه اندازی كردیم. از آن زمان با سازمان ملل جلساتی داشتیم و كنفرانس هایی بین المللی برگزار كردیم و بدین ترتیب نت پك شروع شد. سازمان نت پك هم اكنون در خیلی از جشنواره ها حضور دارد و در این جشنواره باز جایزه خودرا اهدا می كند.
امیدوارم در دوره بعد بعنوان فیلمساز در جشنواره باشم
غسان سلهب داور دیگر بخش «فیلم های اول» اظهار داشت: سینمای ایران انواع مختلفی دارد. فیلم های ایرانی مشهورند و در كشورهای مختلف همچون بیروت نمایش داده می شوند. من یك فیلمساز هستم و امیدوارم در دوره بعدی در این جشنواره با فیلم خود شركت كنم. برای من مهم نیست كه حتما در بخش رقابتی شركت كنم بلكه مهم این است كه فیلمم را برای مخاطبان ایرانی نمایش دهم.
بهروز شعیبی دیگر داور این بخش باز با اشاره به ۲ نكته درباره بخش «فیلم های اول» و تجربه داوری آثار آن عنوان كرد: در این بخش با مجموعه ای از فیلم های اول خوب رو به رو بودیم. ۱۲ فیلم خوب دیدیم كه قابل بحث بودند. حضور ۲ داور غیر ایرانی اهمیت زیادی داشت. غسان سلهب و العرادی علاوه بر فیلمسازی، سینمای ایران را می شناختند و در این باره با یكدیگر گفتگو می كردیم.
وی افزود: جلساتی كه درباره جمع بندی فیلم ها انجام شد برای من جنبه آموزش داشت و امیدوارم نتیجه درستی صورت گرفته باشد. در بخش فیلم های اول تنها یك انتخاب داشتیم و این اتفاق ما را محدود می كرد تا با جمع بندی به یك اثر برسیم.
این نشست با حضور داوران «جایزه منتقدان بین المللی» ادامه یافت. باربارا لوری، روبرت صافاریان و جونیت جبنویان در این بخش به دعوت امیر اسفندیاری توضیحاتی را نمایش كردند.
لوری با اشاره به اینكه در این بخش ۱۵ فیلم تماشا كرده است، عنوان كرد: جشنواره صرفاً تجربه ای برای فیلم دیدن نیست بلكه ملاقات فیلمسازان، مردم و فضای بومی یك كشور تمام چیزی است كه یك شخص می تواند با حضور در آن، تجربه كند.
جبنویان باز عنوان كرد: با وجود اینكه به ۴۵ كشور سفر كرده ام تابحال به ایران نیامده بودم. هركس از تركیه به ایران سفر می كند با خاطرات خوب زیادی به كشورمان برمی گردد و من هم به این جمع اضافه شدم. همین طور باید بگویم از تصمیمی كه در داوری آثار این بخش گرفته ایم راضی هستم.
صافاریان هم اظهار داشت: جالب بود كه ما داوران این بخش با یكدیگر از نظر نگاه به سینمای ایران هم سلیقه بودیم. شاید به این علت كه به فرانسه از نظر فرهنگی نزدیك هستیم و تركیه باز كشوری همسایه است. برای من این نزدیكی دیدگاه ها جالب بود. شاید اگر تركیب داوران این بخش شامل سه منتقد ایرانی بود، جمع بندی سخت می شد.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب