ناگفته های فرهاد اصلانی از سفر به چزابه و ملاقلی پور
سام فیلم: فرهاد اصلانی بازیگر سینمای ایران در یادداشتی از تجربه همكاری با رسول ملاقلی پور در فیلم «سفر به چزابه» و حال و هوای این همكاری نوشته است.
به گزارش سام فیلم به نقل از ایسنا، فرهاد اصلانی به مناسبت برگزاری بخش «نشان رسول» در شانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت، یادداشتی درباره رسول ملاقلی پور و همکاری مشترک در فیلم «سفر به چزابه» نوشت.
در این یادداشت که روابط عمومی جشنواره منتشر نموده می خوانیم: "اولین تصویری که از رسول ملاقلی پور به یاد دارم، به 25 سال قبل برمی گردد. سال 74 برای بازی در فیلم «سفر به چزابه» انتخاب شدم.
آن روزها جوان بودم و در آغاز مسیر بازیگری و در «روسری آبی» بازی کرده بودم. نخستین ملاقاتمان در یک پس از ظهر اتفاق افتاد، در دفتر آقای ملاقلی پور با هم صحبت کردیم. تمام مدت جلسه با همان نگاه نافذی که از او سراغ داریم به من خیره شده بود. آن روزها نمی دانستم کارگردان ها معمولا در این مرحله با دقت روی حرکات و رفتار بازیگر تمرکز می کنند تا ببینند واقعا انتخاب درستی داشته اند. کمی مضطرب بودم. آقای ملاقلی پور نگاهی عمیق و شخصیتی باجذبه داشت، که مرا تحت تاثیر قرار می داد. بلاخره پس از یکی دو جلسه، حضورم برای بازی در این فیلم حتمی شد.
پیش از این همکاری «افق» و «پرواز در شب» را دیده بودم و سینمای ملاقلی پور را می شناختم. می دانستم «سفر به چزابه» فیلم سختی است. یکی از هدایا و برکات بازی در آن فیلم برای من دوستی با مسعود کرامتی عزیز بود. او بازیگری باسابقه و دوست آقای ملاقلی پور بود و چند فیلم با او همکاری کرده بود. اما رفتارش با من که بازیگری جوان بودم، فوق العاده حرفه ای و همدلانه بود. همنشینی با او از تجربه های خوب من در این فیلم است.
یکی از خاصیت های رسول ملاقلی پور که او را در بین سینماگران همنسل و هم دوره اش شاخص می کرد این بود که شهود بالایی داشت و گویا فیلم را پیش از ساخته شدن در ذهنش می دید. به کارش اشراف داشت، تکلیفش در فیلم های جنگی با خودش خیلی روشن بود. یک روز پیش از شروع فیلمبرداری و در مرحله پیش تولید سر صحنه رفتم. تریلی ها در حال آوردن ادوات جنگی، تانک ها و... به میدان بودند. خیلی آرام، خونسرد و مسلط بود. یکی دو ساعت بعد واقعا آن لوکیشن، تبدیل به میدان جنگ شد.
در کنار جریانی که آن روزها در حوزه سینمای دفاع مقدس فعال بود و جنگ را شیک و شعاری نشان می داد.
فیلم های رسول ملاقلی پور سیمای خشن و واقعی جنگ را ترسیم می کرد. آثار او بیان کننده واقعیت های تلخی بود که گاهی راهی به سینمای دفاع مقدس نداشت. به نظرم مخاطب عادی با فیلم های وی واقعیت جنگ را درک می کرد. در نمایش احوالات انسانی، رسول ملاقلی پور بی ادعا و سینمایش واقعی، صادقانه و یگانه بود.
از نظر تکنیکی سینمای او یک سر و گردن بالاتر از بقیه فیلمسازان دفاع مقدس بود. می شود گفت فیلم هایش شبیه سینمای هالیوود بود، آن هم با کمبود امکاناتی که همیشه با آن مواجه بود. معمولا با مواد و ادوات واقعی کار می کرد، ما که تجربه همکاری با او را داریم می دانیم سر صحنه فیلم هایش چه می گذشت. شاید قسمتی از هیجان و اضطرابی که موقع کار داشت بنا بر این بود، واقعا جان همه عوامل زمان فیلمبرداری در خطر بود.
زمانی که فیلم جنگی می ساخت بیشتر به او حمله می شد، برای همین پر از عصبیت بود و مجبور می شد سمت ساخت فیلم هایی برود که در آنها هم، عصبیت و پرخاشگری وجود داشت. پس از فوتش نگاه ها به او و سینمایش مهربانانه تر شد. دست کم در تجربه مشترکی که با او داشتم دیدم که «سفر به چزابه» آن گونه که بعدها دیده و ستایش شد، قدر ندید.
برای ساخت «نجات یافتگان» به او مجوز ساخت نمی دادند با پروانه ساخت «سفر به چزابه» اول «نجات یافتگان» را ساخت و بعد وقتی برای آن فیلم به او پروانه دادند، فیلمبرداری «سفر به چزابه» را آغاز کرد. همیشه از بوروکراسی اداری و تبعیضی که زمان فیلم ساختن با آن درگیر بود، رنج کشید و بنا بر این معمولا به شرایط معترض بود.
«سفر به چزابه» نگینی درخشان در سینمای جنگ است، فیلمی که باید روی پرده دید تا متوجه عظمت و جلوه آن شد. پس از اختتام فیلمبرداری آقای ملاقلی پور از من خواست موقع مونتاژ فیلم را ببینم. بعنوان بازیگر جوان، خامی و گیجی در بازی ام داشتم که البته به باورپذیر شدن شخصیت علی کمک کرده. ملاقلی پور موقع تدوین، آدم دیگری می شد. سکانس های سختی که زمان فیلمبرداری ساعت ها وقت می گرفت به آسانی و به نفع فیلم کنار می گذاشت. فکر می کنم اگر سال های بعد با تجربه ای که به دست آوردم این نقش را بازی می کردم این شکل و شمایل را نمی داشت.
تجربه بازی در این فیلم غریب بود، وقتی فیلمبرداری شروع می شد در صحنه غرق می شدم و فراموش می کردم قسمتی از یک فیلم هستم. حس می کنم طبیعی است تماشاگر هم بعد از گذشت سال ها نسبت به «سفر به چزابه» چنین نگاهی داشته باشد و با دیدن آن متاثر شود. موقع فیلمبرداری «سفر به چزابه» در بعضی سکانس ها عوامل گریه می کردند، اما برخی از همان سکانس ها که مخاطب را احساساتی می کرد حذف شدند.
«سفر به چزابه» پروژه دشواری بود. راه دور و لوکیشنی سخت در هوایی سرد. موقع فیلمبرداری برف زیادی بارید و همه را به دردسر انداخت، اما کار را ادامه دادیم. با همه این دشواری ها به ما خوش گذشت. آقای ملاقلی پور گاهی عصبانی هم می شد اما من از او خاطرات خوش به یاد دادم. حرف های خوبی که درباره فیلم می زد در ذهنم مانده، شوخی هایش و طنز ذاتی اش فراموش نشدنی است.
شیطنت و شوخ طبعی داشت که اگر با شما دوست می شد و می توانستید آن بخش جذاب شخصیتش را ببینید فراموشش نمی کردید. خوش اقبال بودم که بر تردیدهایش درباره من غلبه کرد و در میانه راه با من دوست شد و این فرصت را یافتم تا آن احوالات ویژه را با او تجربه کنم.
«سفر به چزابه» از دوست داشتنی ترین فیلم های من است. جنگ تاثیر زیادی روی زندگی مردم ما گذاشته. چه آنها که مستقیم در مواجهه با جنگ بودند، چه آنها که با واسطه تحت تاثیر آن قرار گرفتند. بعنوان یک ایرانی خوشحالم که اقبال این را داشتم که در یکی از بهترین فیلم های رسول ملاقلی پور کنارش باشم. خوشحالم این فرصت به دست آمد تا در یادگاری حضور داشته باشم که صادقانه برای نسل بعد، از واقعیت جنگ می گوید.
رسول ملاقلی پور فیلمسازی درجه یک و تکرار ناشدنی است، در مقایسه با سینماگران همدوره اش بهترین آنها بود و بهترین ماند. پس از اختتام هر فیلم از آن رها می شد و به فکر فیلم بعدی بود. با اوضاع و احوال این روزها، انتشار مداوم اخبار فساد و اختلاس و رشد منفعت طلبی و مادی گرایی، حال و هوایی که بر زندگی ما حاکم است، دلم برای آدم هایی از جنس ملاقلی پور که صادق بودند، تنگ می شود."
منبع: samfilm.ir
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب