گفت وگو با سازنده كارگاه تئاتر
كوشش برای معرفی تعزیه به جوانان
سام فیلم: سازنده برنامه «كارگاه تئاتر» از كمیود منابع مكتوب برای معرفی انواع ساختارهای نمایش در ایران گفت و این برنامه را تلاشی در جهت معرفی سبك های مختلف نمایشی عنوان نمود.
برنامه «کارگاه تئاتر» که فرم های مختلف نمایش ایرانی را معرفی می کند، حالا به مناسبت ماه محرم به تاریخچه تعزیه و شبیه خوانی در ایران پرداخته است.
انسیه شمس اللهی - نویسنده و تهیه کننده برنامه «کارگاه تئاتر» - درباره این برنامه رادیویی به ایسنا اظهار داشت: ساختار این برنامه مستند نمایشی است که از آبان شروع شده است. فرم نمایشی این برنامه در چارچوب یک کارگاه تمرین تئاتر است و یک کارگردان بعنوان مربی به هنرجویان آموزش می دهد. ما اطلاعات را در چارچوب این کارگاه و آموزش های مربی به مخاطبان ارائه می دهیم.
او اضافه کرد: فصل اول این برنامه درباره تاریخ نمایش ایران بود، فصل دوم درباره نمایش روحوضی و سیاه بازی بود و فصل سوم هم که از اول محرم شروع شده موضوعش شبیه خوانی و تعزیه است. این فصل تا اربعین ادامه دارد و هفته ای یک قسمت پخش می شود. در این فصل درباره تعزیه و تاریخچه این فرم نمایشی، جزئیاتش و نسخه های موجود در تاریخ نمایش ایران و شخصیت های مهمی که در این فرم کار کرده اند صحبت می شود.
شمس اللهی در پاسخ به این پرسش که آیا در این برنامه نمایش هم اجرا می شود؟ پاسخ داد: در این برنامه بچه ها از روی متن ها و نسخه های قدیمی می خوانند. نمی گردد گفت اجرا می کنند فقط از رویش می خوانند. قالب برنامه هم به این صورت است که بازیگران هنرجویان، نیمه حرفه ای هستند و نمی توانند اجرا کنند اما نسخه های موجود را بازخوانی می کنند.
این نویسنده رادیویی درباره منابع مورد استفاده اش برای نوشتن این برنامه توضیح داد: منابع موجود بسیار کم است. من در فصل اول که تاریخ نمایش ایران بود از کتابخانه ها، فضای مجازی و یا کسانی که در این عرصه تحصیل کرده بودند و منابع را می شناختند و اطلاعات داشتند استفاده کردم. یکی از منابع مهم مورد استفاده من کتاب «ادبیات نمایشی در ایران» است که یک کتاب سه جلدی است و کتاب «سیری در تاریخ تئاتر ایران» و نیز کتاب «نمایش در ایران» آقای بیضایی که درباره تاریخ نمایش ایران مطالب مهمی دارد. با این وجود منابع کم است اما من اهتمام ام را کردم که منابع خوبی پیدا کنم و جزئیات را از این منابع استخراج کنم. برخی اتفاقات هم ممکنست معاصر باشد و صوت و ویدیو دربارهشان موجود باشد. برای نمایش سیاه بازی بیشتر منابع من صوت و تصویر بود چون این فرم نمایشی بداهه بوده است چیز مکتوبی درباره اش نبود. ممکنست بتازگی نوشته شده باشد اما قبلا نبوده است. خاطرات کسانی که در این عرصه کار می کردند و فیلم و صوت ها، منابع من برای این بخش بوده که در خود برنامه هم از این ها استفاده شده است. برای تعزیه هم منبع تصویر و صوت خیلی کمک کننده بود. در کل فرم های نمایش های ایرانی زیاد برمبنای متن نبوده و بیشتر بداهه و بازی نامه بوده است.
شمس اللهی در آخر از کم بودن منابع درباره فرم های مختلف نمایشی در ایران ابراز تاسف و عنوان کرد: تا جایی که من می دانم درباره تاریخ و فرم های نمایش ایرانی بسیار کم کار شده است. من در حد توانم اهتمام کردم که چیزی را از قلم نیدازم. این کمبود برایم انگیزه شد و پس از شروع کار فهمیدم واقعا کم کار شده است. نمایش های ایرانی خیلی پتانسیل دارد و حیف است که دارد رو به زوال میرود و ما از دستش می دهیم. خیلی باارزش است. امیدوارم کسانی که شایسته ترند و فرصت بیشتری دارند در آینده منابع بیشتری پدید بیاورند. آقای بیضایی برای تالیف کتاب «نمایش در ایران» تحقیقات میدانی کرده است. الان همه از روی هم کپی می کنند. حتی درباره تعزیه هم ما بسیار کم می دانیم و خیلی بیشتر از این ها بوده است. امیدوارم بتوانیم برای آیندگانمان از این فرم های نمایشی چیزی باقی بگذاریم و لااقل در تاریخ بماند و آیندگان بدانند که در تاریخ این کشور این ها وجود داشته است.
برنامه «کارگاه تئاتر» هر پنج شنبه ساعت ۲۱ از رادیو نمایش پخش می شود اما این هفته استثنائا جمعه پخش خواهد شد.
منبع: samfilm.ir
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب