چالش فرهاد آئیش برای ایفای نقش روحانی و راهنمایی علی نصیریان
به گزارش سام فیلم فرهاد آئیش با روایت خاطره ای از ایفای نقش یک روحانی در سریال «پرده نشین» به کارگردانی بهروز شعیبی، خاطرنشان کرد که علی نصیریان برای بازی در این نقش به او راهنمایی هایی کرد که راهگشا بود.
به گزارش سام فیلم به نقل از ایسنا، فرهاد آئیش علاوه بر صحنه تئاتر و سینما، خصوصا از دهه ۸۰ به بعد در سریال های تلویزیونی هم ایفاگر نقش بوده است. بازی در سریال هایی چون «دیوار به دیوار» و دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد از چهارمین جشنواره تلویزیونی جام جم، ایفای نقش در «پرده نشین» (بهروز شعیبی)، «باغ سرهنگ»، «کلاه پهلوی»، «نون و ریحون» و «شمس العماره» بخشی از فعالیتهای این بازیگر در کنار تله تئاترهایی است که ایفاگر آنها بوده.
وی در برنامه «خارج از کادر» شبکه آی فیلم، روایتی از زندگی خویش را بازگو کرد.
آئیش ضمن اشاره به خاطرات دوران کودکی خود و از دست دادن پدرش در این سن اظهار داشت: همیشه گرفتار نوعی گم گشتگی بودم که فکر می کنم به خاطر نبود پدر بود. برای همین احساس می کردم باید زودتر وارد عالم هنر یا مکانیکی یا یک کاری شوم. البته محبت مادرم همیشه همراه من بود.
این بازیگر به نخستین تجربه حضورش بر روی صحنه و حواشی آن اشاره کرد: از دبستان وارد کلاس تئاتری شدم که در مدرسه برگزار می شد و برای نخستین بار در یک اجرا شرکت کردم که خیلی خوش درخشیدم و مدیر مدرسه به مادرم که خودش مدیر مدرسه بود، گفت فرزندتان را برای ادامه تحصیل در رشته هنر تشویق کنید که مادرم به شدت ناراحت شده بود و فکر کرده بود که منظور مدیر مدرسه این است که من آدم بی استعدادی هستم و به درد رشته های دیگر نمی خورم.
آئیش در بخش دیگری از این برنامه درباره رابطه خودش و مادرش و دقتی که او بر کارهای آئیش داشته است، اظهار داشت: فکر کنم نقش خفاش شب را بازی کرده بودم که مادرم گفت دلم نمی خواهد از این نقش ها بازی کنی و پس از آن تلاش کردم دیگر نقش منفی بازی نکنم!
این بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون درباره علاقه اش به شعر و نقاشی اظهار داشت: شعر و نقاشی خیلی دوست داشتم ولی نقاش بدی هستم چون هماهنگی دست و مغزم ضعیف است. آن روزها خانواده ها دوست داشتند فرزندانشان یا دکتر شوند یا مهندس، من هم به همین خاطر به این رشته ها فکر می کردم و در ذهنم فیزیک اتمی یک رشته متفاوت به چشم می آمد. تنها چیزی که فکر نمی کردم این بود که نویسنده تئاتر شوم.
وی ادامه داد: نخستین تئاتری که دیدم کاری بوده که خودم کارگردانی کردم یعنی تا پیش از آن تئاتر ندیده بودم. من عکاسی و سینما خواندم ولی بیشتر زندگی من روی تئاتر متمرکز بوده است.
او ضمن اشاره به دوران جوانی خود خاطرنشان کرد: تمام دوستان و اطرافیان من هنرمند بودند و من تنها کسی بودم که از هنر سررشته نداشتم و به جهت اینکه تظاهر کنم، یک دوربین دور گردنم انداخته بودم تا بگویم من عکاسم. البته عکاس بدی نبودم؛ اما خب این پوششی بود برای شکست های خودم، چون در موسیقی و شعر و نقاشی شکست خورده بودم. استادی داشتم که به من گفت عکاسی را کنار بگذار و من با خودم گفتم در این رشته هم شکست خوردم و یک شکست به شکست های قبلی افزوده شد. علتش را جویا شدم، گفت چون تو هنوز به سبک شخصی خودت نرسیده ای و البته راست می گفت چون من از افراد مختلف الهام گرفته بودم و سبکی برای خودم پیدا نکرده بودم. در ادامه با راهنمایی او و آشنایی با یک استاد دیگر وارد تئاتر شدم که تابحال ۱۴ نمایشنامه نوشته ام.
این بازیگر در بخش دیگری از روایتش ضمن اشاره به تأثیر علی نصیریان در موقعیت او، اظهار داشت: من دوست دارم وقتی نقشی را بازی می کنم، خودم باشم. برای همین برخی نقش ها را قبول نمی کنم و کارگردان ها فکر می کنند من تواضع می کنم در حالیکه اینطور نیست. چه ارسطو باشم، چه مصدق و یا چه در نقش یک روحانی؛ تلاش کرده ام خودم باشم، من حتی وقتی نقش خفاش شب را بازی کردم باز هم خودم بودم.
آئیش افزود: در سریال «پرده نشین» حس کردم که نمی توانم خودم باشم و گیر کرده بودم. از آقای نصیریان کمک گرفتم و ایشان گفتند کافی است بدانی این نقش هم یک انسان است. همین جمله کار را برایم آسان کرد. در حالیکه مدتی با آن لباس در خانه راه می رفتم تا در شخصیت فرو بروم و کتاب ها و فیلمهای در رابطه با زندگی روحانیون را می خواندم و می دیدم تا نقش دروغ نباشد و واقعی باشد.
سریال پرده نشین
منبع: samfilm.ir
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب