گفت وگو با نوید محمودی ـ كارگردان و تهیه كننده اهل افغانستان
امروز افغانستان به قهرمان نیاز دارد
به گزارش سام فیلم نوید محمودی، فیلمساز افغان تبار از دغدغه های این روزهایش درباره شرایط افغانستان سخن گفت و این که هیچ گاه اجازه نداده است نگاه تبعیض آمیز عده ای به مهاجران، مانع پیشرفتش شود.
نوید محمودی ـ تهیه کننده و کارگردان ـ درباره ساخت سریالی با موضوع کرونا که سال قبل دستور ساخت آن توسط رئیس صداوسیما مطرح و به او و برادرش جمشید محمودی سپرده شده بود، به ایسنا اظهار داشت: ابتدای سال قبل این مساله عنوان شد و قرار بود این سریال تولید شود اما من رفتم سراغ تهیه سریال نوروزی و فعلا برای ساخت سریالی درباره کرونا تصمیمی ندارم.
محمودی که فیلم سازی افغان تبار بوده و از کودکی به ایران مهاجرت کرده است، درباره نگاه تبعیض آمیز به مهاجران افغانستان و تاثیر احتمالی آن بر کار هنری اش عنوان کرد: این نگاه تبعیضی همیشه وجود داشته و خواهد داشت؛ اما واقعیت این است که در مورد من اینطور نبوده که مانع پیشرفتم شود. شاید به این خاطر که من روحیه عجیبی دارم و در زندگی هیچ چیزی مانعم نیست و آنچه احساس می کنم آزاردهنده است را نمی شنوم و اگر چیزی مانع من باشد به هر شکلی که شده از بالا پایین یا کنارش می گذرم. من ایمان دارم که یک بار به دنیا آمدم و فرصتم همین یک بار است؛ قرار نیست این یک بار را با گله گزاری و «نمی شود» سپری کنم. باید از زمانی که در این جهان دارم بصورت مفید استفاده کنم.
او اضافه کرد: در تمام دنیا به مهاجران نگاه تبعیضی دارند. ایران خودش یکی از بزرگترین کشورها در حوزه مهاجر فرستادن است و خود ایرانی های مهاجر هم این حس را درک می کنند. از زمانی که مرزها تعریف شد، بی جا شدن و بی سرزمین شدن دردناک ترین اتفاق برای بشر است. در ایران این واقعیت وجود دارد که بخش بزرگی از مردم و جامعه افغان ها را پذیرفته اند، با آنها زندگی می کنند و با آنها خانواده تشکیل داده و نسل جدید را ایجاد کرده اند. اما به نظرم دلیل بی احترامی برخی از افراد که در همه جوامع هم هستند به مهاجران، چیزی به جز جهل نیست؛ آنها آگاه نیستند که یک مهاجر در چه دوره ای از زندگی اش است. آنها نمی توانند درک کنند که بی خانه شدن چقدر دردآور است.
محمودی درباره مهاجران اضافه کرد: تمام آدم هایی که از جایی بجای دیگر می روند و مهاجرت کنند اگر حداقل ها برایشان فراهم گردد، نمی روند. ممکنست عده ای بگویند کسانی که مهاجرت می کنند بی بند و باری می خواهند اما من می گویم اینطور نیست بلکه دنبال شرایط بهتری هستند. اگر بی بند و باری می خواهند پس این هایی که می روند آمریکا و اروپا نماز می خوانند چه کسانی هستند؟ آنها هم مسلمان هستند و از خاورمیانه مهاجرت کرده اند.
تهیه کننده سریال «همبازی» که تا کنون فیلم هایی هم با موضوع دغدغه های مهاجران افغان ساخته است، افزود: مهاجران در حداقل ها گرفتارند. چند روز قبل با آقای دکتر محمودی، دبیر کل اداره اتباع وزارت کشور دیدار داشتم. گفتم چه می شود اگر محبت کنید و کارت های آمایش مهاجران افغانستانی را بجای یک سال سه ساله تمدید کنید، شما که می دانید این ها چند سال است که این جا هستند و همین جا از دنیا می روند؛ اگر این مدت سه سال شود می توانند جهت زندگی شان برنامه ریزی سه ساله کنند؛ یا بطورمثال به مهاجران جوان که تعدادشان هم کم نیست با کارت های پناهندگی گواهینامه بدهید. ما اگر نسبت به دغدغه های یکدیگر و آنچه آزارمان می دهد آکاه شویم همه مشکلات حل می شوند.
محمودی درباره شرایط این روزهای افغانستان و تسلط طالبان بر این کشور عنوان کرد: امروزِ افغانستان، امروز دردناکی است. من به مدلول واقعی در بیست روز گذشته بدترین و تلخ ترین روزهای زندگی ام را گذرانده ام. تصورم این است که با نگاهی که طالبان در پیش گرفتند، افغانستان در آینده گرفتار تغییر و تحولاتی می شود. من جزو آدم هایی بودم که بیست روز پیش به طالبانی که پس از بیست سال برای حکومت کنار مردم آمده اند، امیدوار بودم. تمام شهرها درحال بازسازی بود، تلویزیون ها و روزنامه های زیادی بوجود آمد. تئاتر، سینما و موسیقی درحال پیشرفت بود اما در کمتر از بیست روز همه چیز ظاهرا مقرر است به قبل برگردد. حکومت اعلامی طالبان هم که تیر خلاص بود.
فیلم ساز افغان تبار با اشاره به مقاومت مردم پنجشیر در مقابل طالبان به رهبری احمد مسعود، عنوان کرد: در چند روز گذشته احساس می کردم که افغانستان نیاز به یک رهبر و قهرمان دارد که در مردم حس استقلال طلبی را زنده کند. احمد مسعود، محبت و لطف خدا به افغانستان است؛ جوانی نجیب زاده از احمدشاه مسعودِ قهرمان که به مردم افغانستان این روحیه را داد که خفت و خواری دیگر بس است. اگر در آینده ضرری برای افغانستان باشد برای همه منطقه است. امیدوار هستم دیگران هم با احمد مسعود قهرمان دست یاری بفشارند و کمک کنند تا بتوان بیگانه ها را بیرون کرد.
او اضافه کرد: یک نگرانی بسیار زیاد برای آینده داریم. با توجه به این که بیش از ۳۷ سال است که از افغانستان خارج شدم و هم اکنون یک ایرانی افغان تبار هستم اما افغانستان زادگاهم است و به آن تعلق خاطر دارم و آنجا بستگانی دارم. احساس می کنم افغنستان در یکی از بدترین دوره های تاریخی است. آنچه اتفاق افتاده تصمیم دیگران در مورد افغانستان و توافق آمریکا و پاکستان با طالبان است. افغانستان پس از ۲۰ سال داشت به یک ثبات نسبی می رسید و مثل خیلی دیگر از کشورهای جهان سوم یک دموکراسی را تمرین می کرد که تمامش در یک چشم بهم زدن ویران شد.
محمودی در آخر اظهار داشت: در عرض سه روز تمام افغانستان دودستی تقدیم طالبان می شود و فاصله ی گرفتن یک مرکز استان تا بعدی، کمتر از پنج ساعت بوده است. این یک خیانت بزرگ تاریخی است. امیدوار هستم از این روزها بگذریم. الان جهانِ مدیاست و در همه شبکه های اجتماعی می بینید که هر لحظه در کابل زن ها به خیابان می آیند، طالبان تصور این را نمی کردند. طالب ها احساس می کنند در بیست سال قبل هستند اما امکان ندارد با تفکر بیست سال قبل بر مردمی که بیست سال آگاه تر شده اند حکومت کرد.
نوید محمودی همراه با برادرش جمشید محمودی، کارگردانی سریال های «سایه بان» و «دلدار» و به تنهایی تهیه کنندگی سریال «همبازی» را بر عهده داشته است؛ او همین طور نویسنده و کارگردان فیلم های سینمایی «مردن در آب مطهر» و «هفت و نیم» است.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب