در دایره هنر هفتم،
نرگس آبیار: برای ساخت فیلم باید ریسك كرد
به گزارش سام فیلم خراسان رضوی نرگس آبیار اظهار داشت: برای نوشتن و ساخت فیلم باید ترس را کنار گذاشت و ریسک کرد.
این کارگردان در نشستی مجازی که شامگاه گذشته به مناسبت هفته فیلم و عکس مشهد در صفحه انجمن سینمای جوانان خراسان رضوی برگزار شد، با اشاره به اینکه «برای فیلم سازی باید ترس را کنار گذاشت»، اظهار نمود: هیچ کس نباید از ارائه محصول ذهنی خود بترسد. برخی کلاس های آموزشی ممکنست به هنرجو ترسی را تزریق کند و هنرجو تصور کند که مسئله خیلی بزرگ تر از آن چیزی است که او فکر می کند و موجب شود که او دیرتر بتواند شروع به کار کند. من فکر می کنم که برای نوشتن و ساخت فیلم باید ترس را کنار گذاشت و ریسک کرد.
وی با اشاره به اینکه «ریسک کردن و تولید فیلم موجب کسب تجربه های زیادی می شود»، اضافه کرد: در این ریسک کردن ممکنست جواب نگیرید و یا به صورت ناقص جواب بگیرید، اما با این کار محصول ذهنی خودرا در معرض دید دیگران قرار می دهید و از نظرات منتقدان و مردم باخبر می شوید تا بتوانید کارهای بعدی را بهتر بسازید.
آبیار با اشاره به این که «شناخت روایت در فیلم سازی امر بسیار مهمی است»، اشاره کرد: من از کودکی با داستان ارتباط زیادی داشتم و زمانی که هنوز حروف الفبا را یاد نگرفته بودم با کتاب خواندن آشنا شدم و کتاب های زیادی را مطالعه می کردم. بدین سبب از همان ابتدا با روایت آشنا شدم. از همان کودکی داستان می نوشتم و علاقه داشتم که وقتی بزرگ می شوم نویسنده شوم.
این کارگردان در ارتباط با ارتباط ادبیات و مستندسازی، افزود: شناخت روایت، هم در داستان نویسی مهمست و هم در مستندسازی امر مهمی است. ساخت مستند شکلی مکاشفه است و باید بتوانیم اتفاق های دراماتیکی که در لحظه اتفاق می افتد پیدا نماییم و از آنها استفاده نمائیم. بنا بر این شناخت از ادبیات در مستندسازی مهمست و بخصوص ادبیات داستانی که موجب شناخت روایت می شود.
وی اشاره کرد: جوانان در ابتدای فعالیت باید تا می توانند مطالعه داشته باشند و به صورت دائم داستان بخوانند. در این مطالعه ها به تدریج می توانند قالب، چهارچوب، زاویه دید، گره های داستانی را بشناسند و لحظات دراماتیک را تشخیص دهند و به نگاهی برسند که وقتی یک داستان را از ابتدا مطالعه می کنند، قبل از اختتام او نتیجه را متوجه شوند. مطالعه مداوم داستان و تمرین برای نوشتن می تواند بیش ترین کمک را به انسان کند و حتی بدون معلم، اما با ممارست می توان فعالیت کرد. من نیز هیچ معلمی نداشتم و خودم آغاز به خواندن کردم.
آبیار با اشاره به اینکه «پیش از ورود به فیلم سازی به صورت جدی در عرصه ادبیات فعالیت داشته است»، عنوان کرد: من هیچ گاه فکر نمی کردم که فیلم ساز شوم. زمانی که آغاز به فیلم سازی کردم ۲۱ جلد کتاب رمان و داستان از من چاپ شده بود و با دیدن یک فیلم که برایم فیلم عجیبی بود، به این فکر کردم که زبان فیلم چقدر می تواند بین المللی تر و جهانی تر از داستان باشد و برای این که مخاطبان بیشتری حرف های من را بشنوند بهتر است که به سمت فیلم سازی نیز بروم.
این کارگردان اضافه کرد: قبل از آن هیچ تجربه ای از فیلم سازی نداشتم و هیچ دوره ی فیلم سازی را ندیده بودم و فقط با یکی از دوستانم در این رابطه صحبت کردم و او به صورت نظریه به من توضیح داد که برای شروع باید چه کاری انجام بدهم. در شروع کار یکی از داستان هایم را به فیلم نامه تبدیل کردم و با حداقل ترین امکانات، نخستین فیلم کوتاه خودرا منزل خودم ساختم.
وی اظهار نمود: نخستین فیلم کوتاه من که «بن بست مهربان» نام داشت، در جشنواره فیلم کوتاه تهران و چند جشنواره داخلی و خارجی شرکت کرد و جایزه گرفت و این مساله موجب شد که این راه را ادامه دهم. در آن زمان من داستان های خودرا می نوشتم و این مساله را در کنار آن ادامه می دادم. در ادامه این فعالیت ها از علاقه خود به فیلم مستند باخبر شدم و متوجه شدم که می توانم تجربه ای را در حین تولید فیلم مستند به دست بیاورم که در تولید فیلم کوتاه نمی توانم و به سمت ساخت فیلم مستند رفتم و این مستندسازی تجربه خوبی به من داد و موجب شد که وقتی نخستین فیلم بلند را می سازم خیلی کارم را آسان تر انجام دهم.
آبیار با اشاره به این که «نتیجه یک اثر سینمایی برای کارگردان آن بسیار لذت بخش است»، اظهار داشت: همیشه وقتی که تولید فیلم هایم به پایان می رسد شگفتی برایم به وجود می آید. همیشه تصوری در ذهنم دارم و پلان ها را در ذهن خود می چینم، اما دیدن فیلم وقتی که به شکل واقعی تدوین شود و نتیجه کار مشاهده شود شگفتی وصف نشدنی برای کارگردان دارد. در زمان ساخت فیلم اولم چون چیزی از فضای سینما نمی دانستم، برایم شگفتی بیش تری داشت و در هشت سالی که بین ساخت نخستین فیلم کوتاه و نخستین فیلم بلندم طول کشید اهتمام کردم که خودرا به روز کنم و با فیلم سازی و ممارست توانستم خودرا پیدا کنم.
این کارگردان افزود: حالا که پنجمین فیلم بلند سینمایی خودرا نیز ساخته ام، نتیجه کارها برایم شگفتی بیش تری دارد و بعضی وقت ها حتی کارهایم خیلی بهتر از آن چیزی می شود که در ذهن من بوده است و اغلب اوقات به آن نتیجه ای که می خواستم رسیده ام. برخی وقت ها نیز نتیجه شکل دیگری می شود و مخاطب نتایج دیگری را از فیلم می گیرد و این مساله نیز اعجاب انگیز است.
وی در ارتباط با این که «تماشای فیلم های زیاد چه تأثیری بر تفکر کارگردان ها دارد»، بیان کرد: برخی بر این باورند که هم باید فیلم خوب دید و هم فیلم بد، اما من معتقد هستم که فقط باید فیلم خوب ببینیم، چونکه به ما الهام می دهد، حس خوب در ما به وجود می آورد و موجب برانگیختگی در ما می شود تا بتوانیم فیلم های خوبی تولید نماییم.
آبیار با اشاره به اینکه «شاید در آینده باردیگر به سمت مستندسازی برود و مستند تولید کند»، بیان کرد: هنوز به مستندسازی خیلی علاقه دارم و بعضی اوقات ایده هایی برای ساخت مستند در ذهنم شکل می گیرد، اما شلوغی ها و درگیری های سینمای داستانی بلند این اجازه را نمی دهد که باردیگر وارد فضای مستندسازی شوم.
منبع: samfilm.ir
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب