در گفت وگو با سام فیلم مطرح شد؛
چیدمانی برای یادبود کودکان غزه
به گزارش سام فیلم، حسین ونکی در رابطه با چیدمان ۱۰ هزار جهان که اول اسفند در باغ فردوس برپا می شود، توضیحاتی ارائه داد و از اینکه در معادلات جهانی جای رژیم کودک کش اسراییل با حوثی ها عوض شده، ابراز ناراحتی کرد.
به گزارش سام فیلم به نقل از مهر، رویداد چیدمان مجسمه «۱۰ هزار جهان» که متشکل از ۱۰۰۰۰ مجسمه کودک و ۱۰۰۰۰ نقاشی کوچک است توسط حسین و ابوذر ونکی، روز سه شنبه اول اسفند ماه ساعت ۱۵ الی ۱۹ در محوطه باغ فردوس برگزار می گردد و تا ۶ اسفند ماه قابل تماشا است.
حسین ونکی هنرمند نقاش، خوشنویس و مجسمه ساز که تندیس آرش کمانگیر در سعدآباد و تندیس تیرانداز وی در ورزشگاه آزادی معروف است، در گفت و گو با خبرنگار مهر در رابطه با چیدمان «۱۰ هزار جهان» بیان کرد: این اجرا و چیدمان نگاهی به اصل مبحث کودک کشی دارد و رنگ سپید آن نمودار صلح و آرامش است؛ هرکدام از مجسمه های کودکانی که در این چیدمان به کار رفته یک جهان زنده اند، با انبوهی از سوال های بی پاسخ و منتظر و همینطور در این چیدمان نقاشی های کوچکی را می بینیم که برای یادبود این قربانیان تصویر شده است. ما در اینروزها با تمام تلاش شبانه روزی نتوانستیم به اندازه ای که اسرائیل کودک می کشد، مجسمه و تصویر آنها را بسازیم.
این هنرمند در توضیح بیشتر در رابطه با هدف از اجرای این چیدمان اظهار داشت: مردم ما و به صورت مشخص روشنفکران به دور از غوغای ناآرامی که صدا به صدا نمی رسد، نیستند و آشفتگی از مشکلات روزمره و شرایط تحمل ناپذیر بمباران تبلیغاتی چنان می کند که نباید. به قول مولانا؛ «چو آشفتی الف با تا ندانی». حال باید هزاران هزار شبکه و کانال های دنیای پر زرق و برق مجازی را به آن اضافه کرد که بدیهی است بسیار دشوار خواهد بود که ورای این هجوم بی امان و تلاش آگاهانه احساس و اندیشه ها جان سالم به در برد.
وی بیان کرد: بنظر می رسد درک حقیقت و آنچه که باید، برای اهل پژوهش و تحقیق، دشوار است چه برسد به بقیه که بسیار آسان تر هرچه را باور می کنند.
ونکی اظهار داشت: بزرگترین قدرت رسانه ای جهان که غرب را باید صحنه گردان آن دانست با ۲ مکانیسم متفاوت بیرونی و درونی و قانونمند چنان وانمود می کند که حقیقت و صلاح همین است که آنها می گویند. جدا بودن قانون سیاسی و انسانی کار را برای آنها آسان و برای مخاطب دشوار می کند. تا جایی که اگر ۲ رویداد همزمان در ۲ نقطه جهان حادث شود، تأثیرات و فشار رسانه های سیاسی می تواند آن گونه که می خواهد از آن بهره برداری کند.
این هنرمند تجسمی افزود: به عنوان مثال ۲ پدیده اینروزها یکی تهاجم و کشتار رژیم جعلی صهیونیستی در غزه و دیگری اقدامات گروه حوثی را می توان مصداق آن دانست؛ حملات حوثی ها که تا امروز به گمانم هیچ کشته ای به جا نگذاشته است اما کشتار رژیم غاصب در غزه تا امروز ۲۹ هزار کشته و بیشتر از ۷۰ هزار زخمی و آوارگی یک ملت را باعث شده است که در آن حدود ۱۲ هزار و ۵۰۰ کودک قربانی شده اند که با کمال شرمندگی می گوئیم و می شنویم. اما غرب و به صورت مشخص آمریکا چنان رفتار می کنند که گویی مشکل اصلی و عامل تضاد، گروه حوثی است!؟
وی اظهار داشت: حالا گفتن از کشتار کودکان بی گناه که در هیچ جای این معادلات قرار نمی گیرند و بی اعتنایی مردم دنیا، دولت ها و سازمان ملل به این فاجعه بشری بسیار حساس و دشوار خواهد بود. به اعتقاد من، بی اعتنایی بالاترین نوع خشونت است و این مسیر خشونت بار، باز در خود تکرار می شود.
ونکی در رابطه با دلیل برگزاری چیدمان «۱۰ هزار جهان» توضیح داد: حال شاید برگزاری چیدمان «۱۰ هزار جهان» که متشکل از ۱۰۰۰۰ مجسمه کودک و ۱۰۰۰۰ نقاشی کوچک است، قابل تأمل باشد چون باید به فردا نگاهی بیشتر از امروز داشته باشیم که بدون تردید هر رفتار در امروز، حاصل برخورد و رفتار روز گذشته است.
ونکی در آخر اظهار داشت: ما به صلح و آرامش می اندیشیم و خوش رویی را ستایش می کنیم؛ در عصری که خشونت بیشتر از پیش دامن همه ما را فرا گرفته است. در روزگاری که برخی روشنفکران ما هم احساسی را دارند که نمی گذارد حقیقت تاریخی هر مبحث را درک کنند، صرف نظر از اینکه رد و قبول دیگران حقیقت را تغییر نمی دهد. تاریخ می آموزد که حقیقت سرسخت تر از آن است که بپذیریم یا رد نماییم چونکه دیدن و درک حادثه ای ما را هم در جایگاه مسؤولیت می نشاند و این درد جانکاه و بی اعتنایی در ورطه ای دیده می شود که دانستن آن هم درد و درک متفاوت می خواهد.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب