جسیکا چستین در آرزوی کار با هانکه مسیر ستاره شدن چطور رقم خورد؟
سام فیلم: به گزارش سام فیلم، جسیکا چستین در رابطه با ساختن حرفه اش، رفتن به هاروارد و گرفتن ستاره در پیاده روی مشاهیر سخن گفت.
به گزارش سام فیلم به نقل از ورایتی، جسیکا چستین ۴ سپتامبر جایگاه خویش را با دریافت ستاره در پیاده روی مشاهیر هالیوود برای همیشه در تاریخ صنعت نمایش ثبت نمود. با اینحال سفر او از یک تماشاگر بی تجربه تا یک چهره جدی صنعت سینما یک خط مستقیم نبود. مسیر ستاره شدن جسیکا چستین از ۷ سالگی، بعد از تماشای نمایش «جوزف و کت رویای اعجاب انگیز تکنی کالر» شروع شد. می گوید: مادربزرگم مرا آنجا برد و آنجا بود که برای نخستین بار فهمیدم این هم می تواند یک شغل باشد و پس از تماشای آن، با خودم گفتم: من یک بازیگر هستم. چستین به ورایتی می گوید: در سالنامه دبیرستان بعنوان «بااستعدادترین» انتخاب شدم و خیلی زود، بازخوردهایی دریافت می کردم که در این کار خوب هستم و این خیلی کمک کرد.» با اینحال چهره ای که بعدها بازیگر فیلم هایی چون «درخت زندگی»، «سی دقیقه بعد از نیمه شب»، «بین ستاره ای» و «مریخی» شد، هنوز باور نمی کرد روزی به این نقطه برسد و چنین اعتراف می کند: فکر می کردم مثلا مقرر است در جشنواره شکسپیر آواز بخوانم. اما کار او روی صحنه آنقدر خوب بود که بورسیه تحصیلی در جولیارد گرفت و بعد از آن بود که توانست نخستین حضور خود در صنعت سینما را تجربه کند. این زن که مویش به صورت طبیعی قرمز است، به یاد می آورد: آزمون بازیگری سختی بود، چون فکر نمی کنم از آن تیپ هایی باشم که مردم انتخاب کنند. منتقدان هم چندان با او مهربان نبودند؛ نخستین سر و صدای وی در هالیوود سال ۲۰۰۶ با نقدی در ورایتی، برای بازی این بازیگر ۲۹ ساله در نمایشی از «سالومه» در مقابل آل پاچینو، یکی از ۲ همکار سابقی که در مراسم دریافت ستاره او حضور داشتند؛ به باد انتقاد گرفته شد و این برایش یک تجربه آموزنده شد. چستین می گوید: از دید من یادگیری این امر برای بازیگران واقعا مهمست و آن فیلم نمونه بارزی بود که نظر یک نفر، نظر همه نیست. چستین اما باور دارد که «سالومه» او را از نظر داشتن یک حرفه سینمایی به اوج رساند. وی توضیح می دهد: من از هیچ شروع کردم تا سرنخ هایی پیدا کنم و مردم به دیدن آن رفتند و به نظرشان کار من خوب بود. او به جای تحمل یک دوره رکود، ۵ سال بعدی زندگی اش را صرف کاشتن بذرهایی کرد که شکوفا شدند. چستین در سال ۲۰۱۱ در ۶ فیلم بازی کرد. او می گوید: این سالی بود که نخستین نامزدی اسکارم را برای فیلم «خدمتکار» یا «کمک» گرفتم. من «درخت زندگی» را ۴ سال جلوتر در مقابل برد پیت و شان پن، بزرگترین بازیگران آن زمان، تجربه کرده بودم. اما سال هایی که مجبور بودم برای اکران همه این فیلم ها منتظر بمانم، این فرصت را به من داد تا واقعا مطالعه کنم که چطور می خواهم در این صنعت بمانم. «خدمتکار» او را با وایولا دیویس آشنا کرد، که در کنار پاچینو در رویداد کسب ستاره، در رابطه با او صحبت کرد. دیویس می گوید که فوری در چستین روحیه ای مشابه خود، چه بعنوان یک همکار و چه بعنوان یک فرد، تشخیص داد. دیویس می گوید: فیلم «خدمتکار» یکی از آن تجربه هایی بود که هر از چندی قبل می آید با فردی در یک پروژه داشته باشی و از همان جا می دانی که او برای همیشه قسمتی از زندگی ات خواهد بود. قسمتی از آن به این علت است که همه ما ۳ ماه در گرینوود، می سی سی پی، در وضعیت سختی کار می کردیم اما با وجود همه آن زنان، همچون جسیکا که نمی توان به میزان کافی از شجاعت آنها گفت؛ شجاعتی که غرور و خودخواهی فراموش می شود و فقط جزئیات کار اهمیت دارد. او کسی است که حضور خویش را با رویداد اشتباه نمی گیرد. چستین در حالیکه ۴ فیلم دیگر را در طول سال ۲۰۱۲ در نوبت اکران داشت، دومین نامزدی اسکار را برای بازی در نقش یک تحلیل گر سیا در فیلم «سی دقیقه بعد از نیمه شب» ساخته کاترین بیگلو به دست آورد. نمایش مهارت هایش به این وضوح در چنین مدت کوتاهی، فرصت هایی را برای همکاری با اسطوره های صنعت سینما مانند لیو اولمان، کریستوفر نولان، ریدلی اسکات و گی یرمو دل تورو فراهم نمود و او را وارد فیلم هایی کرد که یک زن قوی می خواستند، هر چند او دنبال نقش هایی بود که پیچیده تر از آن بودند که بتوان در خلاصه داستان یک فیلم نامه گنجاند. وی از آن دوره چنین یاد می کند: چند سالی بود که می گفتم، می شود دیگر نگوییم شخصیت زن قوی؟ حقیقت این است که از نظر بیولوژیکی، زنان آستانه درد قوی تری نسبت به مردان دارند و به علت زایمان؛ همه زنان قوی هستند. اما من از بازی در شخصیت هایی که واقعا پیچیده هستند، هیجان زده ام، آن قدر که اگر کسی فیلم من را تا آخر تماشا نکند و بگوید؛ «مطمئن نیستم که آنرا دوست داشته باشم»، مشکلی ندارم. می خواهم مردم را کمی از منطقه امنشان بیرون بیاورم. از آن زمان، او این کار را بارها و بارها با کمک چند همکار همیشگی، همچون دیویس که در «ناپدید شدن النور ریگبی» باردیگر با او همکاری کرد، اسکار آیزاک که «یک سال بسیار خشن» و «صحنه هایی از یک ازدواج» را با او کار کرد و مایکل شنون برای «پناه بگیر» و «جورج و تامی» انجام داده است. چستین اذعان می کند که فیلمسازان زیادی هستند که او می خواهد با آنها کار کند، اما احتمالا نمی تواند و به طور دقیقتر از یک نفر نام می برد و می گوید: میشائیل هانکه. نمی دانم او مقرر است چند فیلم دیگر بسازد، اما فکر می کنم کار با او باورنکردنی است. چستین به صورت مداوم پروژه های خاص را با فیلم های پرطرفدار مانند «شکارچی: جنگ زمستان»، «ققنوس تاریک» و «آن: فصل دوم» به تعادل رسانده است. او می گوید: من به این فکر نمی کنم که یکی برای من و یکی برای آنها چون همه آنها باید برای خودشان باشند، و همه آنها باید برای من باشند. در غیر این صورت، چه کار می کنی؟ با این وجود، در غیاب فرصت های خاص، چستین در سال ۲۰۱۶ شرکتی با نام «فریکل فیلمز» تأسیس کرد تا پروژه های خودش را توسعه دهد. دومین فیلم این شرکت «چشمان تامی فی» بود که جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای چستین به ارمغان آورد. او در حالیکه حرفه پررونقی دارد و مادر ۲ فرزند است، در دانشکده مدیریت جان. اف. کندی دانشگاه هاروارد نام نویسی کرده و مدرک کارشناسی ارشد را در رشته مدیریت عمومی دریافت کرد است. چستین می گوید: واقعا از یادگیری در رابطه با جامعه از دیدگاه انسان شناسی هیجان زده ام. شاید بنابراین است که از لذت های روزمره داشتن ستاره در پیاده روی مشاهیر هم هیجان زده است و هیجانش این است که: بچه های من می توانند آنجا عکس بگیرند و آدامس را از روی آن پاک کنند.
به اجمال، با اینحال سفر او از یک تماشاگر بی تجربه تا یک چهره جدی صنعت سینما یک خط مستقیم نبود. او می گوید: من به این فکر نمی کنم که یکی برای من و یکی برای آنها چون همه آنها باید برای خودشان باشند، و همه آنها باید برای من باشند. شاید بدین سبب است که از لذت های روزمره داشتن ستاره در پیاده روی مشاهیر هم هیجان زده است و هیجانش این است که: بچه های من می توانند آنجا عکس بگیرند و آدامس را از روی آن پاک کنند.
منبع: samfilm.ir
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
کامنتهای بینندگان سام فیلم در مورد این مطلب