گفت وگوی سام فیلم با یك كارگردان تئاتر
گویا همه راه ها به غر و ناله ختم می شود
به گزارش سام فیلم کهبد تاراج که اجرای نمایشش به سبب اوج گیری کرونا برای چندمین بار متوقف شده است، اظهار داشت: همه تلاشم را به کار بستم که در طول این مدت کار کنم و به ورطه غُر زدن نیفتم ولی موفق نشدم و گویی همه راه ها به غُر و ناله می رسد!
این کارگردان مشغول اجرای نمایش «غلامرضا لبخندی» در تماشاخانه ایرانشهر بود که به سبب تعطیلی تئاتر در پی اوج گیری کرونا، ناچار شد اجرای نمایشش را پس از سه شب موقف کند.
تاراج در گفت و گو با ایسنا هرچند اصرار کرد که نخستین مساله حفظ جان و سلامتی مردم است، اما از بغضی سخن اظهار داشت که گلوی جامعه تئاتری را گرفته و اگر بترکد، مشخص نیست چه پیامدهایی داشته باشد.
او اظهار داشت: الان مهم ترین پرسش من این است که متولی تئاتر کشور کیست که باید از ما دفاع کند.
این نمایشنامه نویس با انتقاد از عملکرد خانه تئاتر بعنوان صنف تئاتری کشور اضافه کرد: اگر صنف ما عملکرد درستی داشت، در درجه اول در سالن خودرا بازمی کرد و بدین سان برای قسمتی از جامعه تئاتری، فرصت کار و فعالیت فراهم می آورد. اگر چنین رفتاری می کرد، انتشار بیانیه های انتقادی اش معنا داشت.
تاراج افزود: همیشه انگشت بهتان به سمت مرکز هنرهای نمایشی است در صورتیکه این مرکز هم توانی دارد و به اندازه خودش تلاش نموده و انجمن هنرهای نمایشی هم بودجه محدودی دارد و پرداخت خسارت گروه های نمایشی، به سختی برایش امکان پذیر است. این انجمن زحمات بسیاری کشیده ولی خوب است آمار بدهد که در دوران تعطیلی تئاتر، بودجه این هنر را به چه صورت هزینه کرده است.
او با طرح این پرسش که متولی تئاتر کشور کیست، افزود: ای کاش می دانستیم چه کسی مسئول ماست تا بتوانیم پیشنهادهای خودرا درباره تئاتر آنلاین، تئاتر محیطی و اجرا در فضای باز و... به او ارائه بدهیم.
او قسمتی از بی سر و سامانی تئاتر را ناشی از عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانست و همین طور بخش دیگری از انتقادات خودرا متوجه جامعه تئاتری کرد.
تاراج توضیح داد: قسمتی از جامعه تئاتری هم در این وضعیت دخیل هستند؛ کسانی که کار نکردند و منتظر شدند تا شرایط عادی شود یا در انتظار واکسیناسیون ماندند. در صورتیکه برخی از گروه ها مانند ما منتظر عادی شدن شرایط نماندیم و در این دو سال، پنج نمایش تولید کردیم.
تاراج اشاره کرد: بابت کار کردن مان در مقطع کرونائی منتی بر سر کسی نمی گذاریم ولی خوب بود کسی بعنوان مسئول از ما حمایت می کرد.
او با اشاره به مبلغی که بعنوان کمک هزینه برای اجرای یکی از نمایش هایش در دوران کرونا دریافت کرده، افزود: در حالت عادی هم حدودا همین بودجه را می گرفتم و تفاوت چندانی نکرده است. تعطیل شدن تئاتر در حرف آسان است اما در عمل برای ما به این راحتی نیست.
تاراج که به سبب رد شدن نمایش پیشنهادی اش، ناچار شد نمایشی از کارهای قبلی خودرا بازتولید کند، اضافه کرد: برای بازتولید این نمایش ۳۵ میلیون تومان هزینه کردم. استقبال تماشاگران از سه روز اول اجرا آن چنان خوب بود که اگر اجرا ادامه پیدا می کرد، در همان یک هفته اول، آن ۳۵'میلیون بازمی گشت ولی حالا با این تعطیلی، هیچ تضمینی نیست که تئاتر باردیگر کی باز شود. به خصوص که ماه محرم را در پیش داریم و پس از آن هم در فصل پاییز، قسمتی از تماشاگران تابستان را نخواهیم داشت.
او همین طور با یادآوری تغییر دولت و کابینه در ماه های پیش رو، افزود: همه چیز تغییر می کند و ما می مانیم و تئاتر که مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظارمان باشد. بخصوص که همه در ماه های آخر مدیریت خود می خواهند خاطره خوشی از خود بر جای بگذارند و خیلی با ملایمت و نرمش رفتار می کنند در صورتیکه تئاتر کشور را نمی توان با این شیوه اداره کرد.
تاراج اظهار داشت: بعضی انتقاد می کنند که چرا گروه ما مدام درحال کار است، تقصیر من چیست که نوبت اجرا داشته ام. چه کنم که کار قبلی ام مجوز نگرفت و ناچار به بازتولید شدم؟ ما به دنبال پول نیستیم که اگر بودیم، به بازار می رفتیم و تئاتر را انتخاب نمی کردیم.
او با اشاره به قهر کسانی مانند حسین کیانی از تئاتر اضافه کرد: انصراف حسین کیانی از اجرای تئاتر به این علت است که برای او دلگرمی ایجاد نکردند. اصلا در طول این مدت حالی از او پرسیدند، اصلا برای شان مهم بود که او چرا به این تصمیم رسید؟ این نسل به دنبال پول نیست و در وضعیتی که از میان هنرمندان پیشکسوت فقط آقای مرزبان و زاهد مشغول آماده سازی تئاتر شدند، نسل جدید است که تئاتر را سرپا نگه داشته است.
این کارگردان اجرا در فضای باز را بعنوان چاره ای منطقی برای اشتغال جامعه تئاتری در دوران کرونا بیان کرد و اظهار داشت: هم اکنون اجراهای محیطی ما فقط به زمان برگزاری جشنواره ها محدود شده است. در صورتیکه در خیلی از مکان ها مانند فضای مقابل تماشاخانه ها یا پارک هنرمندان و... می توان نمایش اجرا کرد. البته به این شرطی که بستری برایش فراهم گردد، هر چند که این بسترسازی سخت نیست. ضمن اینکه تماشاگر هم در فضای باز با آرامش بیشتری به تماشای تئاتر می آید.
کهبد تاراج در بخش پایانی صحبتش اظهار داشت: گرفتار بغض و سرگردانی عجیبی هستم و نمی دانم دست مان به کجا بند است. فقط این را می دانم که اگر این بغض بترکد، شاید قهری به همراه داشته باشد چون تا کی می توان با این وضعیت آشفته و سخت کار کرد؟ همه تلاشم را کردم که در طول این مدت کار کنم و غر نزنم ولی از هر طرف که رفتم، باز هم به غُر و ناله رسیدم. این است حال و روز ما.
منبع: samfilm.ir
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب