روایت هایی از یوسف اسحاق پور بعد از درگذشت
به گزارش سام فیلم یوسف اسحاق پور که ۲۴ مهرماه در پاریس دار فانی را وداع گفت به تعبیر شاهرخ مسکوب، درد دانستن داشت و یا بیش تر، بیمار فرهنگ بود.
به گزارش سام فیلم به نقل از ایسنا، این توصیف شاهرخ مسکوب (مترجم، نویسنده و شاهنامه پژوه) از یوسف اسحاق پور (نویسنده و پژوهشگر) به زمانی برمی گردد که هر دو هنوز در قید حیات بودند، حالا اما دو روزی است که اسحاق پور هم به مسکوب پیوسته است.
شاهرخ مسکوب در خاطراتی که حسن کامشاد آنها را در کتاب «حدیث نفس» آورده، دوستی با اسحاق پور را نعمتی دانسته و گفته است: «در بین ایرانی های این جا کسی را مثل او نمی شناسم؛ از نظر باریک شدن در فرهنگ غرب و شناخت کنه آن: از فلسفه تا هنر و سینما و ادبیات و...».
این مترجم و نویسنده فقید که در ۲۳ فروردین ماه ۱۳۸۴ در پاریس دار فانی را وداع گفت، در جای دیگری از خاطرات خود، «روزها در راه»، گفته است: «چند روز پیش یوسف به دیدنم آمد و به عادت همیشگی کتاب کوچکی برایم آورد؛ از کسی که نمی شناختم، اصلا اسمش را نشنیده بودم. Marina Tsvetaeva به نام Le Poَete et le temps.
جستاری در همین باب. مدت ها بود که جستاری به این زیبایی نخوانده بودم؛ زیبا، عمیق و ساده مثل شعری دلپذیر، با لذت فراوان خواندم و روحم شاد شد. یوسف عزیز خیلی متشکرم.»
مسکوب می اظهار داشت که توجه دوستانه و مهربانی توام با مراقبت اما بی تظاهر و ناآشکار اسحاق پور او را به یاد مرتضی کیوان می اندازد، و در عین حال معتقد بود آن چه در کیوان ذاتی و به کمال بود در یوسف به وسیله آگاهی و فرهنگ پروده شده است.
یوسف اسحاق پور و شاهرخ مسکوب
منبع: samfilm.ir
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب