انتقاد شدید از فیلم فسیل

انتقاد شدید از فیلم فسیل به گزارش سام فیلم، یکی از مسئله های جدی که کم کم می تواند به تهدید بدل شود، شوخی های سطحی و غیرکارشناسانه با مسائل جدی اجتماعی است.


به گزارش سام فیلم سایه این معضل روی سیمای سینما افتاده و توده مردم را بی نصیب نگذاشته است. شوخی با مسئله و معضلاتی که اگر به درستی تعلیق نشوند و شرح و بسط نیابند به ضد خودشان بدل می شوند. این تضاد فرهنگی مقرر است طراحی یک کمدی را رقم بزند.
روزنامه اعتماد نوشت: اما مسئله اینجاست که فیلمساز نه شرایط قبل انقلاب را به درستی درک کرده و نه از بعد انقلاب اطلاع دقیقی دارد. با حرف هایی که از مردم کوچه و بازار شنیده، می خواهد سیمای تاریخ پیش و بعد از انقلاب را اغراق شده ترسیم کند تا مخاطب را برای خریدن بلیت ترغیب کند.
از سوی دیگر این فقدان شناخت، منجر به عدم پرداخت صحیح از شخصیت ها شده است. شخصیت ها مانکنی از شخصیت هستند. مهره هایی در دست فیلمساز که صرفاً آنها را به دلخواه جابه جا می کند. شخصیت که یکی از ارکان قطعی و مهم سینماست در این فیلم نادیده گرفته شده و افرادی که داخل فیلم هستند، بدلی از شخصیت های واقعی اند. شخصیت هایی که فیلمساز مدعی است آنها را می شنا سد.
این مدل پرداخت به شخصیت های دیگر هم سرایت کرده است. شوخی ناصحیح با گروه منافقین، میزان توحش این افراد را تقلیل داده و آنها را به یک مشت فریب خورده بدل کرده است. چه کسی می تواند ادعا کند که خرابکاری این افراد ضربه های جبران ناپذیری به این انقلاب اسلامی و مردم نزده است. چرا باید در یک فیلم کمدی این افراد را صرفاً سطحی، احمق و فرصت طلب شمرد، درحالی که آنها با غیظ و مدیریت توانستند چوب در چرخ انقلاب اسلامی کنند.
بنا بر احمق نشان دادن غلو شده منافقین، طبیعتا افراد کمیته و سپاهیان اوایل انقلاب هم از همین دیدگاه مجزا نیستند.
ملغمه ای از شوخی های دم دستی و اگزوتیک با ادویه جنسی نمی تواند سطح عالی سینمای کمدی در این کشور باشد. کشوری که آوازه هنرمندان شوخ طبعش به جهان و جهانیان رسیده است.
هنرمند با قریحه و نازک طبعی خود مسئله های اجتماعی را مشاهده کرده، از فیلتر ذهن خود عبور داده و دست به خلق می زند. در جهان دراماتیک فیلم طبیعتا ردپای جهان بینی فیلمساز به چشم می خورد. این بینش و عمق جهان بینی، پس از مشاهده فیلم روی مخاطب اثر گذاشته و طبعا منجر به بینش یا رشد و اعتلای فرهنگی جامعه می شود.
وای به حالی که این روند معکوس شود. فیلمساز از جهان بینی کوچه بازاری و سطحی مردم برای خنداندن خود مردم وام بگیرد. اینجا دقیقاً نقطه سقوط زیبایی شناسی است. این روند در فیلمفارسی های پیش و بعد از انقلاب مشهود است. ادبیات رایج زیستی کوچه بازاری و نوع تفکر دم دستی یا خرافه گری از مردم وام گرفته می شود و در یک فیلم به خود مردم تحویل داده می شود. مردم هم از این که تصویر مخدوش پنهانی خودشان را - که از دیگران پنهان می کنند - روی پرده می بینند، شگفت زده شده و قهقهه می زنند.
ماجرای برخی فیلمهای کمدی شبیه ناسزای رکیک کودکی در جمع خانواده است. خانواده از شدت غافل گیری قهقهه می زند. این خنده ها نوعی واکنش عصبی به موقعیت غیراخلاقی که رقم خورده، است. حالا همین نخ تسبیح را گرفته و وارد دنیای فیلمهای کمدی اینروزها شویم. لوده گری هایی که از جنس کمدی، طنز و شوخی نیستند، بلکه آنقدر این رفتارها اگزوتیک شده اند که مخاطب از حیرت و شگفتی به قهقهه می افتد. پس از سینما هم در گوش یکدیگر نجوا می کنند چطور شده که به این فیلم مجوز داده اند؟ چطور آن صحنه را از فیلم درنیاورده اند؟
بنابراین، دعوا سر لحاف ملا می شود. زیبایی شناسی به قهقرا رفته و بی پروایی و تهور جای آنرا می گیرد. هر فیلمسازی بتواند بیشتر از خط قرمزهای هنجاری جامعه عبور کند، آن قهرمان ملی شده و اقبال مخاطب به سمت اوست.
«فسیل» از همین آبشخور تغذیه می کند. خواننده ای قبل انقلاب تلاش می کند اسم و رسمی برای خود دست وپا کند. او با هم بندهای خود در کافه های شهر می نوازند و می خوانند. یکی از نوازنده ها که ژست مخالفت با رژیم را دارد، کار آنها را به ساواک می کشاند. ساواک از آنها تعهد می گیرد که باید شعرهای آنها در ستایش شاه و اصطلاحا اعلیحضرت باشد. این بند موسیقی تلاش می کند تا رضایت ساواک را جلب نماید. پس از جلب رضایت، بنا می شود که رئیس بند با شاه دیدار کند و آهنگ های خویش را در کاخ شاه اجرا کنند. در همین حین، تصادفی اتفاق افتاده و رئیس بند به کما می رود. انقلاب شده و رئیس بند پس از 10 سال از کما بیرون می آید. سنگ بنای کمدی «فسیل» همین جاست. مطرب قبل انقلابی باید در فضای اوایل انقلاب زیست کند. فردی که قبل به کما رفتن عاشق دختر یکی از افسران ارشد رژیم پهلوی بوده و با رفقایش بساط مشروب داشتند، باید حالا سرود انقلابی بخواند.
ناخودآگاه این جنس روایت مخاطب را همراه و سمپات قبل از انقلاب کرده و بعد از انقلاب را به شکلی مسخره می کند. وقتی مبحث یا مسئله ای به درستی مطرح نشود، امکان دارد کاملا حس و حالی معکوس رقم بزند.

23302



منبع:

1403/01/18
09:48:55
5.0 / 5
634
تگهای خبر: خانواده , سینما , فیلم , فیلم كمدی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۳ بعلاوه ۲
سام فیلم - فیلم و سریال
samfilm.ir - حقوق مادی و معنوی سایت سام فیلم محفوظ است

سام فیلم

همه چیز درباره فیلم و سریال