گفت وگو با سام فیلم؛
کارگردان بوقچی: دنبال افشاگری فوتبال ایران نبودیم
به گزارش سام فیلم، کارگردان «بوقچی» با تأکید بر اینکه در این سریال دنبال افشاگری نبودیم اظهار داشت: بیش از اینکه به فوتبال و افشاگری در آن بپردازیم، خانواده ها را پررنگ کردیم. روابط آدم ها برایمان مهم بود. فوتبال هم قسمتی از قصه است که به روند داستان کمک می نماید.
سریال «بوقچی» از ۱۵ خردادماه روانه آنتن شبکه ۳ سیما شده است. این سریال در ۱۷ قسمت در ژانر ورزشی، اجتماعی و کمدی با نگاهی به حواشی دنیای فوتبال روایتگر داستانی در بستر این ورزش پرطرفدار است. در این سریال بازیگرانی چون حسن پورشیرازی، بیژن امکانیان، شهره سلطانی، امیر غفارمنش و رامین ناصر نصیر به ایفای نقش پرداخته اند.
حسن حبیب زاده، کارگردان این سریال، که قبل از این سابقه کارگردانی در عرصه های مستند، تله فیلم و فیلم های کوتاه داستانی را در کارنامه دارد، در گفت و گو با خبرنگار تلویزیون ایرنا از مسیری می گوید که «بوقچی» طی کرده تا به این نقطه برسد. وی در این مصاحبه از شباهت های سریال با واقعیت فوتبال ایران و نحوه انتخاب بازیگران، صحبت کرد.
داستان چند خطی اولیه چه خاصیت داشت که نظر شما را برای ساخت «بوقچی» ترغیب کرد؟
فیلمنامه اولیه را آقای محسن ملکی چند سال پیش نوشته بود. فیلم نامه ای ۱۳ قسمتی که طبیعتا مراحلی را طی کرده تا به اینجا رسیده است که البته از همان شروع هم قرار بود تغییراتی در آن ایجاد شود. ایده یک خطی هم داستان بوقچی ای بود که پیشنهاد مربیگری تیم فوتبال یک کارخانه را می گیرد؛ و دلیل این پیشنهاد این است که افرادی می خواهند این تیم ببازد. همین ایده یک خطی، نظر من را جلب کرد، چون همان زمان سریال «تد لاسو» را هم دیده بودم و برایم جالب بود. البته «تد لاسو» شروعش با این قصه است؛ ولی خط اصلی داستان روی این ایده باقی نمی ماند. اما هدف ما این بود که روی همین مساله بمانیم.
نمایی از سریال «بوقچی» از ایده اولیه «بوقچی» تا چیزی که ما الان روی آنتن می بینیم برایمان بگویید و تغییراتی که در این پروسه اعمال شد؟
زمانی که فیلم نامه اولیه را خواندم یک قسمت فیلم نامه را برمبنای چیزی که در ذهن خودم بود بازسازی کردم. هم از نظر روایت و هم داستان و یک چشم اندازی از پیرنگ و کل سریال هم ارائه دادم و پس از آن پروژه را شروع کردیم. با دوستان نویسنده جلسات طرحی داشتیم و من باردیگر بازنویسی می کردم. نسخه ای که بازنویسی شده تفاوت زیادی با نسخه اولیه دارد.
۱۰ قسمت به همین شیوه نوشته شد و وارد پیش تولید شدیم. برخی از قسمت ها را هم در مرحله پیش تولید و تولید کامل کردم که در نهایت به ۱۷ قسمت تبدیل شد. در این پروسه طراحی و نگارش، دوستانم در بخش سریال سازی حوزه هنری آقایان حامد نوراللهی و عابدی هم کمک کردند.
ار مرحله طراحی تا تولید، سوال های تخصصی در عرصه فوتبال برایمان پیش می آمد که نیاز به تحقیقات میدانی احساس می شد. حتی در مرحله تولید هم از حضور متخصصان مختلف استفاده می کردیم.
شاید پایه اصلی قصه فوتبالی باشد، ولی برای ساخت سریال خیلی نیازمند کمک از جانب ارگان های ورزشی نبودیم. برای همین با مشکلاتی از این مدل روبه رو نشدیم. ولی در حوزه اقتصادی خوشبختانه تعدادی از نهادها کمک زیادی به ما کردند.
نگاه ما به مافیای فوتبال خیلی جزئی است
پیش از پخش سریال، خبرهایی بر اساس افشاگری سریال «بوقچی» شنیده می شد. در «بوقچی» به مافیای فوتبال هم پرداختید یا بحث درام سریال برایتان در اولویت بود؟
نگاه ما به مافیای فوتبال خیلی جزئی است. شخصیت فوتبالی داستان ما تنها به یک نفر محدود شده است، به این علت حواشی فوتبال هم خیلی کمرنگ است. با اهمیت ترین چیزی که برای من در این سریال اولویت داشت، بحث داستان گویی بود. در تحقیقاتی هم که انجام دادم قصه برایم جایگاه ویژه تری داشت و بارها به داستان و منطق داستان گویی تأکید کردم. به جهت اینکه دوست داشتم مخاطب با شخصیت های که می سازیم همذات پنداری کند و قصه را دوست داشته باشد.
نمایی از سریال «بوقچی» پس «بوقچی» سریالی درباره ی افشاگری فوتبال نیست؟
نه. دنبال افشاگری نبودیم. همانطور که تا به امروز دیدید؛ یک شهر است با یک تیم فوتبال و خانواده هایی که در آن زندگی می کنند. بیش از اینکه به فوتبال و افشاگری در آن بپردازیم، خانواده ها را پررنگ کردیم. روابط آدم ها برایمان مهم بود. همین طور خط داستانی عاشقانه ای که همزمان با قصه اصلی پیش می رود. فوتبال هم قسمتی از قصه است که به روند داستان کمک می نماید. بهرام شخصیتی است که رویاهای دست نیافتنی در حوزه فوتبال داشته و به آن نرسیده؛ ولی در مرحله ای فرصتی برایش ایجاد می شود که فوتبال را در سطح بالاتری دنبال کند.
چقدر از آن چه که در «بوقچی» می بینیم در فوتبال ایران رخ داده است؟
می توان گفت تمام آن اتفاقاتی که در «بوقچی» می بینیم در فوتبال ایران رخ داده است. حتی من معتقدم این یک مقیاس کوچکی از اتفاق های فوتبال ایران است و فوتبال و حواشی اش آنقدر وسیع و بزرگ است که بی گمان با یک سریال حق مطلب ادا نمی گردد. اساسا بسیاری از نکات ناگفته مانده و به آن پرداخته نشده است. ولی بی گمان ماجراهای فوتبالی که در سریال می بینید اتفاق افتاده است حالا در مقیاس کوچک تر.
خط قرمزی را رد نکرده ایم
با این اوصاف در «بوقچی» خط قرمزهایی را هم رد کرده اید؟
به نظرم باتوجه به شرایطی که در تلویزیون است؛ خط قرمزی را رد نکرده ایم و حتی هدف مان هم پا گذاشتن روی خط قرمزها و حساسیت ها نبوده است. من می خواستم برمبنای خط داستانی که دوستش داشتم روایت کننده یک قصه برای مخاطبم باشم.
ما رمالی را در فوتبال ایران مطرح کردیم که خیلی جدی نیست و مشخص است که این جنس رمالی بیشتر یک بازی و شوخی است. در مورد طلسم هم به همین شکل پرداختیم. از این مقوله برای طنز بیشتر سریال استفاده کردیم تا به عنوان یک مساله جدی که در فوتبال ایران وجود دارد.
از انتخاب بازیگرها بگویید. بیژن امکانیان مدت زیادی جلو دوربین نبود چگونه به «بوقچی» پیوست. بازیگری که قبل از این در یک اثر فوتبالی بازی کرده است؟
مطمئن بودم که در این سال ها فیلم نامه های زیادی دست آقای امکانیان رسیده و ایشان نپذیرفته اند؛ ولی خوشبختانه فیلم نامه ما را دوست داشت. او بعد از آن که فیلم نامه را خواند برای حضور در کار ابراز علاقه کرد و پس از جلساتی که گذاشتیم متوجه شدم خیلی هم دقیق فیلم نامه را خوانده و با قصه و شخصیت ارسلان خیلی همذات پنداری کرده است. من با آقای امکانیان هم در مرحله پیش تولید و هم تولید تبادل نظر زیادی داشتم؛ چونکه ذهنیت او به من خیلی نزدیک بود و از نظراتشان بسیار استفاده کردیم.
تا آخرین لحظه با هم گفت و گو داشتیم و در این راه هم شخصیت را جلو می بردیم و اگر قصه در جایی نقصی داشت و یا نیاز بود کاملش می کردیم.
یکی از شخصیت های مهم سریال، بوقچیِ داستان است که بی گمان بدنبال بازیگر متفاوتی بودید. چه شد که به حسن پورشیرازی رسیدید؟
درست است. بوقچی شخصیت حساس ما بود و حسن پورشیرازی بازیگر شناخته شده ای است. البته بوقچی که در ذهن من بود کم سن تر از آقای پورشیرازی بود ولی بعد به این نتیجه رسیدیم که بوقچی در این سن بهتر و جذاب تر خواهد بود.
بوقچی به آرزویش نرسیده است
حسن پورشیرازی چه خاصیت هایی داشت که شما موضوع سن را فاکتور گرفتید؟
بوقچی شخصیتی است که دوران طلایی و مهم زندگی اش گذشته است. او آرزویی داشته که به آن نرسیده و می توان گفت باخته است. ولی مسیر دلخواهش را رها نکرده و در یک جایی از آن مسیر، به جایگاهی نه چندان مهم رسیده است. بطورمثال آرزویش این بوده که بهترین بازیکن فوتبال شود ولی بوقچی ورزشگاه شده. وی در این مسیری که طی کرده، عشقش به آن هدف اصلی را بازهم حفظ نموده است و حالا دراین سن می تواند مربی تیم یک کارخانه شود.
این جایگاه برای کسی که احساس می کند زندگی فوتبالی اش را باخته است؛ خیلی عجیب و مهم می باشد. خاصیت های چنین آدمی را آقای پورشیرازی داشتند. چند نقشی هم که قبل از این بازی کرده بودند به شخصیتی که می خواستیم نزدیک بود. بطورمثال نقش پدر عاشق سینما در فیلم «مهمان مامان»، خیلی به بوقچی ما نزدیک بود. در کنار آن هنر بازیگری آقای پورشیرازی ما را برای این انتخاب مطمئن کرد که اساسا به چیزی که در ذهنمان است می رسیم.
نمایی از سریال «بوقچی» شما در «بوقچی» از بازیگران شناخته نشده هم استفاده کردید، این انتخاب ها بر چه اساسی بود؟
خیلی دوست داشتم در این کار، چهره های جدیدی وارد تلویزیون کنم. بازیگرانی که بازی شان را در تئاتر دیده بودم و شناخته شده نبودند. مثل آقای مجید عراقی که بازیگر خیلی خوبی هستند. او نخستین باری است که در یک مدیوم تصویری بازی می کند ولی بازی فوق العاده ای دارد که برگرفته از تجربه تئاتری اش است. بازی خانم نیشابوری را هم در چندین فیلم کوتاه و شبکه خانگی دیدم و خیلی دوست داشتم و نقش شهین همسر ارسلان به او داده شد.
وحید رحیمیان هم ظاهرا بیشتر استندآپ کمدی کار کرده بود؟
بله. در مورد وحید رحیمیان کمی شک داشتم که در بازی بتواند آن جنس لحنی که می خواهم را دربیاورد؛ ولی خیلی خوب از پس آن برآمد. این موفقیت از نظر من هم به سبب تعاملی است که با هم داشتیم. به نظرم بازی خوب بازیگران، خانواده بهرام و ارسلان را خیلی خوب با هم جور کرد و این هماهنگی از همان روزهای دورخوانی کاملا مشهود بود.
بازیگران تیم فوتبال چطور؟
از تیم فوتبال هم خیلی راضی بودم. بچه هایی که زحمت کشیدند تا خودشان را در سطح یک بازیکن فوتبال برسانند. ما یک تیم فوتبال خوب داشتیم و شخصا معتقد هستم مردم باور خواهند کرد که این تیم، یک تیم فوتبال واقعی است. چونکه این بچه ها با وجود سختی هایی که داشتند هم پای کار آمدند و هم ماندند و این کارشان قابل تقدیر است. جا دارد از امیر غفارمنش که خودش هم اهل فوتبال است و دراین خصوص کمک زیادی به ما کرد تشکر کنم. همین طور همکاری با امیر کربلایی زاده و رامین ناصر نصیر هم برای من تجربه خیلی خوبی بود. امیدوار هستم همین اندازه که تیم سریال «بوقچی» برای این سریال تلاش کردند مخاطب هم لذت ببرد.
منبع: سام فیلم
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
کامنتهای بینندگان سام فیلم در مورد این مطلب