محمد رحمانیان عشق روزهای كرونا را می نویسد
سام فیلم: محمد رحمانیان در روزهایی كه كرونا بر زندگی مردمان جهان سایه انداخته، دست به قلم شده و نمایشنامه تازه خودرا با نام «عشق روزهای كرونا» می نویسد.
این هنرمند تئاتر مشغول اجرای نمایش «روزهای رادیو» بود كه به سبب انتشار ویروس كرونا، همچون دیگر همكارانش از اجرای نمایش خود بازماند و حالا مشغول نوشتن نمایشنامه جدیدی است كه نام آنرا با الهام از رمان «عشق سال های وبا» اثر مشهور گابریل گارسیا ماركز ـ نویسنده شهیر كلمبیایی ـ «عشق روزهای كرونا» گذاشته است.
او درباره این نمایشنامه كه اثری اپیزودیك است، به ایسنا اظهار داشت: این نمایشنامه را باتوجه به حال و هوای تهران در ایام كرونایی می نویسم؛ وضعیت بیمارستان ها، خیابان ها، كافه ها و... حال و روز مردم. هم اكنون چند قصه دارم كه از میان آنها برخی را برای این نمایشنامه انتخاب خواهم كرد.
رحمانیان كه تم مشترك تمام این اپیزودها را عشق می داند، دراین زمینه توضیح داد: تلاش می كنم در این نمایشنامه، تعاریف تازه ای از عشق ارائه دهم و شكل های جدیدی از این حس انسانی را بنویسم كه با تعریف عام آن به معنای علاقه شدید قلبی یك مرد به یك زن، متفاوت می باشد.
او در ادامه از حال و هوای غریب این روزها سخن گفت و اضافه كرد: زندگی تازه ای شروع شده كه هیچ شباهتی به قبل ندارد به طوریكه این ضعیت مرا به یاد اسفند سال ۶۶ می اندازد؛ دوره ای كه تهران موشك باران شد. خوب به یاد دارم در آن دوره آقای زنجان پور نمایش «باغ آلبالو» چخوف را در تالار وحدت اجرا می كردند اما این نمایش فقط یك شب به صحنه رفت چون سالن های سینما و تئاتر به سبب موشك باران تعطیل شد و تا اردیبهشت سال ۶۷ هم تعطیل ماند و این اولین بار بود كه تئاتر و سینما چند ماه تعطیل شد. شرایط امروز برای ما كه آن دوره را تجربه كرده ایم، بسیار آشناست. با این تفاوت كه در آن دوره دولت، از گروه های هنری حمایت كرد ولی این روزها حمایتی از گروه ها صورت نمی گیرد.
او تصریح كرد: در آن دوره جنگ، نمایشنامه دو اپیزودی «ساعت بمباران» را نوشتم با اسامی «شب یهودا» و «ژاندارك درآتش» و این روزها هم در حال رصد كردن هستم و همه كوششم این است كه واقعیت های امروز را ببینیم و حقیقت آنرا كشف نماییم و سندی ارائه دهیم كه در آن دروغگویی نباشد و برای آیندگان قابل استناد باشد. البته با توجه به این كه در خانواده ما یكی دو تن به این ویروس گرفتار شدند، از این فضا خیلی هم دور نیستم و حس نزدیكی نسبت به آن دارم.
نویسنده و كارگردان نمایش های «مصاحبه» و «خروس» كه معتقد می باشد این روزها هنرمندان بسیاری شامل نویسنده، نقاش، موزیسین، شاعر، عكاس و... در حال ثبت ایام كرونایی هستند، بیان كرد: وضعیت این روزهای ما زبان، موقعیت ها، دیالوگ ها و مناسبات خاص خودرا دارد و امیدوارم با ثبت اینها بتوانیم به آیندگان نشان دهیم كه ما چگونه با این بحران رو به رو شدیم. درواقع این گونه آثار نوعی سند اجتماعی است.
او در ادامه از علاقه اش به اصغر فرهادی ـ فیلمساز جهانی ایران ـ و محمد یعقوبی ـ نمایشنامه نویس و كارگردان تئاتر ـ سخن گفت و در توضیح این علاقه اضافه كرد: اهمیت این دو هنرمند برای من این است كه مردمان صد سال آینده اگر به آثار این دو هنرمند رجوع كنند، از دل این آثار، می توانند حقایق تهران روزگار ما را كشف كنند.
رحمانیان افزود: تهران این روزهای ما حال و هوای بسیار خاصی دارد؛ جنگی از تضادها و اتفاقات عجیب و غریب و تصور نمی كنم در هیچ كشوری این همه تضاد و تناقض و ناهماهنگی داشته باشیم. اهمیت این ماجرا در فاجعه ای است كه در قلب جامعه انسانی در حال وقوع است. در این روزگار رفتار بعضی از همشهریان مان در تهران برایم غریب است. البته كه از شهرهای دیگر خبر ندارم.
او درانتها با ابراز نگرانی از گسترش ویروس كرونا افزود: كاری به رسانه های برون مرزی ندارم ولی آمار رسمی خودمان نشانگر وخامت اوضاع است و در این فضا كاری از دستمان بر نمی آید جز اینكه مراقب سلامتی خود باشیم و باری بر دوش پزشكان و پرستاران و كادر درمانی بیمارستان ها نگذاریم.
منبع: سام فیلم
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب