سام فیلم گزارش كرد:
فروختن ماشین برای خرید مواد ضد عفونی كننده
سام فیلم: مدیران بعضی از تماشاخانه های خصوصی دلشوره اضافه شدن یك بدهی جدید به مجموعه بدهی های تئاتر را دارند و می گویند اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، باید ماشین های شان را بفروشند تا بتوانند مواد ضد عفونی كننده تهیه كنند.
تنها چند روز پس از اعلام بازگشایی سالن های تئاتر و سینما و کنسرتهای موسیقی، خبر رسید که آمار مبتلایان به کرونا بالا رفته است تا برای هزارمین بار این پرسش در ذهن تئاتری ها بچرخد که اجرا در این شرایط چقدر منطقی و معقول است.
به گزارش سام فیلم به نقل از ایسنا، در تعطیلی چهار ماهه تئاتر، پرسش های بسیاری درباره آینده این هنر و هنرمندان آن در ذهن جامعه تئاتری تکرار شده و احیانا تا به امروز به یک نشخوار ذهنی تبدیل گشته است.
در این وضعیت بلبشو، خبر بازگشایی سالن ها نه فقط نتوانسته بارقه ای از امید در روح و جان خسته این جماعت بدمد، بلکه خود به معمایی تبدیل گشته است چونکه هیچ ضمانت قطعی و محکمی برای حضور تماشاگر وجود ندارد.
از همان زمانی که سالن های تئاتر تعطیل شد، هم گروه های نمایشی و هم مدیران سالن ها خوب می دانستند بازگرداندن اعتماد باردیگر به مخاطبان، کار دشواری است و بارها در گفتگوهای مطبوعاتی بر این نکته تاکید نمودند.
آنان بارها تذکر دادند که با رعایت پروتکل های بهداشتی شاید بتوان قسمتی از مخاطبان را به تئاتر جذب کرد. چونکه تئاتر هنوز در سبد مصرف خانوار قرار نگرفته و طبیعتا اگر کسی ده سال هم تئاتر نبیند، نمی میرد. اگر چنین شخصی مخاطب پیگیر تئاتر باشد، حتما دلتنگ خواهد شد اما در وضعیتی که بگفته مسئولان وزارت بهداشت آمار مبتلایان به کرونا رو به افزایش است، همین مخاطبِ پیگیرِ دلتنگ هم برای حضور در سالن تئاتر، نیازمند انگیزه های بالا و البته این اطمینان خاطر است که پس از بازگشت از سالن، ویروسی برای خانواده خود به ارمغان نمی برد.
با این همه و با وجود همه تردیدها و نگرانی هایی که گریبان همه جامعه تئاتری را گرفته است، چند گروه نمایشی بهتر دیدند بر این تردید چیره شوند و بخت خودرا بیازمایند.
برخی از این گروه ها در مرکز تئاتر مولوی روی صحنه می روند و برخی هم در دو مجموعه خصوصی. تا لحظه نگارش این گزارش، تنها اجرایی که درمجموعه تئاتر شهر قطعی شده است، نمایش «یه گاز کوچولو» به کارگردانی فقیهه سلطانی است که مقرر است از دهم تیر ماه اجرای خودرا در تالار سایه از سر بگیرد. تماشاخانه سنگلج هم میزبان یک گروه نمایشی است.
خانه نمایش مهرگان و تئاتر مستقل تنها سالن های خصوصی هستند که هم اکنون کار خودرا آغاز نموده اند. ظاهرا و برمبنای خبرهای رسیده، تئاتر شهرزاد هم تا چند روز آینده میزبان نمایش «کافه پولشری» کار الهام پاوه نژاد خواهد بود که قبل از این چندین نوبت اجرا در سالن های مختلف و همچون در خود «شهرزاد» داشته و حالا هم به دعوت این تماشاخانه، بار دیگر بازتولید می شود.
اما اگر از خیابان فلسطین جنوبی گذر کنید، با در بسته تئاتر «هامون» رو به رو خواهید شد. با قفلی که بر در این تئاتر زده شده، بنظر می رسد فعلا این سالن بنای بازگشایی ندارد.
هرچند هنوز نمی توان اطمینان داشت که بازگشایی تئاتر از نظر بهداشتی و سلامت افراد، اتفاق درستی است ولی می توان با رعایت موارد بهداشتی، این ریسک را پایین آورد و اینجاست که بار دیگر صدای اعتراض مدیران سالن های خصوصی را می شنویم؛ بدقولی مدیران تئاتری در تامین مواد ضد عفونی کننده.
مدیران تماشاخانه های خصوصی در دوران کرونایی بارها با مسئولان اداره کل هنرهای نمایشی دیدار کردند و هر بار امید بستند که شاید کمکی ناچیز، دست شان را بگیرد ولی هنوز از این کمک ها خبری نشده است. آنان بتدریج توقع خودرا تغییر دادند و به وعده اداره کل هنرهای نمایشی برای تامین مواد ضد عفونی کننده دل خوش کردند ولی ظاهرا این هم دلخوشی بی فرجامی بوده است.
در همین زمینه مدیران دو سالن خصوصی نکاتی را با ایسنا در بین گذاشتند.
شاهین چگینی رئیس انجمن صنفی تماشاخانه های تهران و مدیر تماشاخانه مشایخی درباره شروع به کار تئاتر مستقل و خانه نمایش مهرگان می گوید: ظاهرا این دوستان پیش بینی می کنند که تماشاگر می آید و شرایط بهتر از آن چیزی است که تصور می کردند و از این جهت کمی جای امیدواری وجود دارد.
او که تصمیم دارد فعالیت تماشاخانه خودرا از 12 تیر ماه آغاز کند اضافه می کند: مشکلات سر جای خودش باقی است و دیگر درمانده شده ایم.
چگینی از یک مورد عجیب دیگر هم سخن می گوید؛« گفته بودند مواد ضد عفونی کننده و بهداشتی را در اختیارمان قرار می دهند چون ضد عفونی کردن روزانه این همه صندلی نیازمند حجم بالایی از مواد ضد عفونی کننده است که تهیه آن از توان یک مجموعه خصوصی تئاتری خارج است. بطوریکه حجم بالایی از این مواد فقط صرف ضد عفونی کردن صندلی ها و سطوح می شود. حالا دیگر دستکش و ماسک و تب سنج و... برای تماشاگران بماند.»
او اضافه می کند: علاوه بر اینکه هزینه بسیار بالایی دارد، پیدا کردن این مواد در حجم بسیاری بالایی که ما نیاز داریم، برای تماشاخانه ها دشوار است و اگر قرار باشد، دولت هیچ اقدامی نکند، یک بدهکاری دیگر به مجموعه بدهی های مان اضافه می شود. چون به هر حال بحث امنیت و سلامت مخاطب و گروه های نمایشی در میان است.
چگینی با ابراز تاسف از اینکه تمام وعده های دولت برای تهیه این مواد در حد حرف باقی مانده، می افزاید: الان به سبب بازگشایی تئاتر و سینما، این وعده های انجام نشده لطمه زننده است چونکه باردیگر شاهد بالا رفتن آمار مبتلایان به کرونا هستیم و این گونه بازگشایی هم می تواند لطمه جبران ناپذیری به بار بیاورد.
او که امیدوار است این مشکل خیلی زود حل بشود، یادآوری می کند: آقای آشنا مدیر اداره کل هنرهای نمایشی قول داده بودند مواد مورد نیاز ما را برای دو سه ماه اول بازگشایی تئاتر، تامین کنند. بنا بر این ما بطور مستقیم از ستاد ملی مبارزه با کرونا پیگیری نکردیم.
این سالن دار می گوید: خیلی زودتر از اینها نامه نگاری ها انجام و میزان مصرف سالن ها محاسبه و اعلام گردید ولی تابحال که هیچ اتفاقی نیفتاده است در حالی که این مواد باید دست کم یک هفته زودتر از زمان بازگشایی سالن ها به ما می رسید تا تقسیم بندی نماییم و همه با آرامش کارشان را آغاز کنند. این مساله اصلا شوخی بردار نیست البته خودمان حواس مان هست ولی تا کجا می توانیم همه مشکلات را به تنهایی حل نماییم. به نظرم باید پس از این ماشین هایمان را بفروشیم و مواد ضدعفونی کننده تهیه نماییم.
داود نامور مدیر تماشاخانه نوفل لوشاتو نیز که از اوضاع و احوال این روزهای تئاتر دل خوشی ندارد، می گوید: وضعیت خوبی برای اجرای تئاتر نیست و متقاضیان خوبی هم نیستند.
او این پرسش اساسی را هم مطرح می کند که اجرا به چه قیمتی؟! برای کدام تماشاگر؟! همین شرایط آنان را بر آن داشته تا فعلا هیچ تدارکی برای اجرای نمایش نداشته باشند.
نامور اضافه می کند: فعلا هیچ برنامه ای نداریم ولی اگر احساس نماییم تماشاگر می آید، ممکنست از اختتام این ماه، برنامه هایی داشته باشیم.
او معتقد می باشد که وقتی دولت اعلام بازگشایی می کند، اول باید شرایط را مهیا کند ولی وقتی هنوز نتوانسته مواد ضدعفونی کننده را در اختیار مجموعه های تئاتری بگذارد و تجهیزات لازم را برای حضور تماشاگران فراهم آورد، مخاطب چگونه باید اعتماد کند و با آرامش خاطر به تماشای تئاتر بیاید.
این سالن دار نتیجه گیری می کند اول باید تجهیزات لازم را برای ضدعفونی کردن سالن و موارد بهداشتی ایجاد کرد تا تماشاگر بتدریج اعتماد کند و به تئاتر بیاید. در غیر این صورت هیچ اتفاقی نمی افتد.
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب