درد دل های بازیگر عروس آتش از بی مهری ها به خسرو سینایی
سام فیلم: مهدی احمدی كه در فیلم «عروس آتش» خسرو سینایی بازی كرده بود، می گوید: خیلی از آثار این فیلمساز با بی توجهی روبرو بود و با بی مهری هایی در سینما مواجه گردید كه یادآوری آنها هم ناراحت كننده است.
این بازیگر که بیشتر از ۳۰ سال است با مرحوم خسرو سینایی در ارتباط بوده و در پنج فیلم او بازی کرده است، در گفت وگویی با ایسنا بیان نمود: «جزیره رنگین» آخرین کار من در فیلمی از آقای سینایی بود و «عروس آتش» مهم ترینش اما مهجورترین کار «در گفتگو با سایه» بود که به شکلی گرفتار مشکل شد چون کسانی که طرفدار صادق هدایت بودند با فیلم برخورد خوبی نداشتند و از آنجائیکه اکران خوبی هم نداشت خیلی کمتر دیده شد، گرچه اصولاً فیلم های آقای سینایی هیچ کدام اکران خوبی نداشتند، حتی «عروس آتش» که فیلم بسیار مهمی بود.
او درباره دغدغه مندی خسرو سینایی در پرداختن به سوژه هر کدام از آثارش و بی توجهی هایی که در هنگام نمایش دیدند اظهار داشت: مساله فقط اکران نبود و این بی توجهی از اساس درباره فیلم های ایشان وجود داشت؛ یعنی مشکلی که آقای سینایی با فضای هنری حاکم داشتند، این بود که انگار نادیده گرفتن ایشان باب شده بود و این مورد در خلال سال هایی که ایشان کار می کرد دیده می شد. مثلا زمانی که لازم بود بودجه ای برای کارهایشان داده شود یا حمایتی از سوی دولت صورت بگیرد این بی توجهی اتفاق می افتاد و ایشان همیشه با حداقل بودجه و امکانات کارهای خویش را پیش می برد. خیلی وقت ها با بودجه شخصی فیلم های خویش را ساختند، اما بخش دیگر بی توجهی و بی مهری از اهالی سینما یا دوستانِ همکار بود.
وی افزود: در این بیشتر از ۳۰ سالی که با ایشان کار کردم مثل پدرم بودند و چون خیلی وقت ها کنارشان بودم بعضی حرف هایشان را به من می گفتند و در جریان خیلی مسائل بودم. برای او این امری عادی بود که در ایران و از سوی سیستم بعنوان یک هنرمند، در حاشیه باشد ولی بی مهری ها از برخی دوستان هنرمند خیلی بیشتر بود و همین بیشتر برای او ناراحت کننده بود.
احمدی اظهار داشت: بسیاری از دوستان می گفتند آقای سینایی اصلأ فیلمساز نیست و مستندساز است در حالیکه ایشان بیشتر از هشت فیلم داستانی بلند دارد و چندین فیلم داستانی کوتاه ساخته است که فکر می کنم از مستندهایشان بیشتر است. ایشان اتفاقاً یک داستان گو بود و کارهایشان قصه داشت. در عین حال آثار مستند خیلی قوی هم داشتند. این برچسب مستند اغلب به فیلم های داستانی ایشان زده می شد، اما نکته عجیب این بود، زمانی که انجمن مستندسازان در خانه سینما تاسیس شد هیچگاه از ایشان بعنوان یکی از مهمترین مستند سازان ایران دعوتی صورت نگرفت! فقط بعدها در دهه ۷۰ و در خانه سینما برخی از فیلم های بلند داستانی ومستندشان نمایش داده شد.
این بازیگر افزود: تمام این ماجراها در حالی بود که ایشان وقتی فیلم داستانی می ساخت، نوع دکوپاژ و حرکت دوربین ها چنان طراحی می شد که انگار مستند است، هنرپیشه ها واقعا بازی می کردند و فیلمنامه ی از قبل نوشته شده وجود داشت و همه چیز برپایه قصه پیش می رفت. با این وجود برچسب فیلم مستند به همه کارهایشان زده می شد. البته ایشان فیلم مستند داستانی هم دارد مثل «در کوچه پاییز» که درباره ژازه طباطبایی (مجسمه ساز) است.
وی با اشاره به توانمندی و دانش خسرو سینایی در معماری و هنرهای تجسمی و موسیقی اظهار داشت: عجیب است که انگار این همه توانایی در یک نفر برای خیلی ها قابل دیدن و درک نبود و آنچه من الان درباره خسرو سینایی می گویم بخاطر ندادن بودجه و نداشتن موقعیت خوب اکران و حتی بی توجهی ها نیست، چون که ایشان با کمترین امکانات و بودجه هم کار خویش را می کرد مثل همین «جزیره رنگین» که پول کل پروژه به اندازه یک روز یک فیلم سینمایی معمولی شد، اما حرف من و تأسف من بابت یک عمر قضاوت نادرستی است که روی کارهای خسرو سینایی شد و سبب گله مندی بود.
خسرو سینایی 11 مرداد در بیمارستان بر اثر عفونت ریه و کرونا در 80 سالگی درگذشت.
منبع: سام فیلم
این مطلب سام فیلم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب